Moreton Island en FEEST

We zijn weer thuis van een heerlijk lang weekend op Moreton Island. Het was een druk weekend waarin we maar liefst drie verjaardagen hebben gevierd, dus het was feest alom.



Vrijdag mocht Amber alvast trakteren op school, aangezien ze zondag jarig zou zijn, maar pas woensdag weer op school zou komen. Donderdag dus hard gewerkt om de traktatie te maken: toverstafjes. De jongens vonden ze wat minder leuk, maar wel erg lekker! Dus dat viel in goede aarde.


Zaterdagochtend een beetje te vroeg naar Holt's Warf gereden voor de ferry naar Moreton Island. Daar aangekomen niemand te bekennen, dus of we goed zaten geen idee. Gelukkig bleek dit wel het geval en vertrokken we om half één richting Moreton Island, waar we anderhalf uur later aankwamen bij het ressort: Tangalooma.

Wij hadden één van de privé villa's gehuurd op het ressort, direct aan het strand. Het huis was echt prachtig, alleen om nu te spreken van een 10-persoons huis?? Er waren drie slaapkamers, waarvan 1 met vier bedden en twee met 2 bedden. Waar die andere 2 personen zouden moeten slapen, geen idee, maar goed, we waren met z'n zessen, dus dat was verder geen probleem.
De woonkamer op de eerste verdieping was echt heerlijk groot, met een grote keuken en een groot deck en met uitzicht op zee. Wat foto's om een indruk te geven.

De spullen uitgepakt en daarna het ressort een beetje verkend. Aan het eind van de middag natuurlijk gaan kijken bij het dolfijnen voeren. De dolfijnen komen zo rond vijf uur richting de pier gezwommen om om zes uur gevoerd te worden. Aangezien je daar wel voor gereserveerd moest hebben en dit van tevoren niet gelukt was, bleef het bij kijken. Dat was maar goed ook, want oh wat was het inmiddels koud geworden.... Maar goed, wel heel bijzonder om te zien.

Lekker een hapje gegeten en vervolgens weer terug naar het huis.

Die eerste avond kwam het enige echte gebrek van het huis duidelijk naar voren: geen enkele vorm van verwarming, gecombineerd met de gebruikelijke slechte tot geen isolatie. Dat was dus best fris....

Die avond nog een verjaardagstaart in elkaar geflanst en de kamer versierd, want zondag hadden we onze eerste verjaardag. Amber is 7 jaar geworden !!!!!
Zondagochtend was het dus al meteen feest. Onze grote meid werd verrast met een versierde kamer, kadootjes en de nodige verjaardagskaarten (er waren in de loop van de week een aantal kaarten bezorgd, die ik verzameld had om ze op de dag zelf te kunnen geven). En natuurlijk was er de taart met de nodige kaarsjes!

's-Middags een lekkere wandeling gemaakt over het strand, wat ook de kinderen heerlijk vonden. Weer thuis had Marc een bijzondere ontmoeting met een Kookaburra op de railing van het deck.

Om ongeveer half vijf zagen we vanaf ons deck een dolfijn zwemmen, wat een bijzonder gezicht is dat zeg! En wat een mooie zonsondergang...

Harry, Nel, Marc en Robin gingen naar de informatie-bijeenkomst over de Kookaburra, terwijl Amber en ik een nieuwe taart gingen maken, deze keer voor Robin's verjaardag. Aangezien Robin en Nel allebei dinsdag jarig waren en wij die dag natuurlijk ook weer weg zouden gaan, hadden we afgesproken om Robin's verjaardag op maandag te vieren en Nel haar verjaardag gewoon op dinsdag. Op die manier was het dus drie dagen feest, ook leuk toch? Vandaar dat we dus zondag de taart voor Robin moesten maken.


Zondagavond was het nog een beetje kouder in het huis, dus ook Marc kroop maar onder de dekens....

Maandagochtend was het dus wederom feest: Robin werd drie jaar!!
Uiteraard nog steeds de versierde kamer en ook voor Robin kadootjes en verjaardagskaarten. Van Harry en Nel kreeg hij een koffertje met een bouwterrein speelset, wat gemakkelijk in te klappen is om mee te nemen. De rest van het weekend heeft hij daar mee rond gelopen. Goed kado dus! Ook de taart viel in goede aarde en smaak, alleen het zingen, daar is hij niet zo gek op.

Het weer zat ons inmiddels niet echt mee. Was het zaterdag nog heerlijk warm buiten en hadden we spijt dat we geen korte broeken mee hadden genomen, maandag gierde de wind rondom en in het huis en waren de truien niet dik genoeg. 's-Middags wel lekker uitgewaaid aan het strand, maar helaas was het in huis niet echt lekker meer. Dus 's-avonds zaten we met z'n vieren, zelfs Harry, ieder in een deken gewikkeld op de bank.

Dinsdagochtend was er al vroeg bedrijvigheid in huis, aangezien we om half negen wilden gaan ontbijten ter ere van de verjaardag van (oma) Nel. De spullen moesten voor die tijd al ingepakt zijn, aangezien we na het ontbijt een Whale Watch Excursion zouden gaan doen. Aangezien onze kids altijd al vroeg wakker zijn, was dit geen enkel probleem. Eerst Nel verblijd met kadootjes en ook weer een aantal verjaardagskaarten en daarna dus lekker ontbeten. Vervolgens op weg in een 4WD bus, heel apart. Robin vond vooral de verrekijkers erg leuk (2e foto).

Moreton Island is een van de grootste zandeilanden ter wereld en is voor 98% National Park. Er zijn op het eiland vrijwel geen verharde wegen, reden waarom je er alleen met een 4WD een beetje uit de voeten kunt. De tocht ging via strand, bos en gebieden met wat lagere begroeing naar de vuurtoren op het noordelijke punt van het eiland, alwaar we een prachtig uitzicht hadden over zee (en land) en mogelijk walvissen zouden kunnen spotten.

In de trek vanuit het zuiden naar de meer noordelijke wateren zwemmen de walvissen langs Moreton Island en zijn ze vanuit daar dan ook goed te zien. Alhoewel onze chauffeur zijn reputatie hoog wilde houden (hij had nog nooit meegemaakt dat er bij een van 'zijn' excursies geen walvis te zien was geweest), waren er helaas geen walvissen te zien. Wel zagen we een grote groep van ongeveer 15 dolfijnen zwemmen, wat voor ons ook al een hele belevenis was.

Ondanks het niet kunnen spotten van walvissen was deze excursie door de dolfijnen en de prachtige tocht over het eiland zeker de moeite waard! Wederom een hele bijzondere ervaring.

Om een uur of vier weer op de boot terug naar Brisbane en gelukkig was het weer wederom helemaal omgeslagen: strak blauwe lucht en een gladde zee, wat zorgde voor een rustige overtocht.

Thuis stonden er nog een paar kadootjes te wachten op Amber en Robin. Dit, aangezien een aantal kadootjes te groot waren om mee te nemen naar Moreton Island. Uiteraard werd dit in goede aarde ontvangen en werd het weekend dus ook feestelijk afgesloten.

Vandaag moest Marc weer naar Sydney en Amber weer naar school. Harry en Nel zijn nog een paar dagen bij ons en hebben nog een wensenlijstje van dingen die ze nog willen doen voordat ze terug naar Nederland vliegen, maar daarover vast weer meer in een volgende posting.

Carmen.

Springfield Lakes

Dit wordt een druk weekje, dus vandaar maar meteen een update, anders wordt het weer zo'n enorm verhaal....
Maar eerst even dit: wat heeft Harry hier nu toch weer?

Ziet er toch niet uit......

Maar eerst toch even het verhaal goed vertellen. Afgelopen vrijdag eerst gekeken bij Amber op school, aangezien ze een Athletics Carnival hadden. Als atletiek onderdelen moesten ze sprinten, verspringen en estafettelopen en verder waren er ook allerlei balspelen. Daar hebben we dus even bij gekeken.

Daarna ben ik samen met Robin gaan kijken bij Gan Gani, een kindy in Fig Tree Pocket, een wijk hier vlakbij. Ik had van Andrea gehoord dat dit een erg leuke kindy moest zijn, waar ze ook een pre-kindy programma draaien, speciaal voor kinderen als Robin, die formeel pas in 2010 naar kindy mogen. De pre-kindy is op maandag en dinsdag, dus twee dagen per week. De kindy is dan drie dagen en daarna gaan ze naar school. Dit vond ik wel aardig klinken, vandaar dat ik er een kijkje ben gaan nemen. Het zag er leuk uit, dus ik heb Robin ook hier op de wachtlijst gezet, ik ben benieuwd. We zullen nu toch volgend jaar wel ergens een plekje hebben????

Zaterdagochtend hebben we opa en oma opgehaald bij het appartement en zijn we naar Springfield Lakes gereden. Dit is een hele nieuwe wijk, of eigenlijk een dorp op zich ten zuiden van Brisbane. Het zag er best mooi uit allemaal, heel nieuw, maar wel ruim en mooi opgezet.

Ik kan mij voorstellen dat mensen hier gaan wonen, zeker gezien het feit dat de prijzen hier wel een stuk lager liggen dan in Brisbane. Maar ja, dan zit je natuurlijk wel een stuk verder van de stad vandaan. Het is maar net waar je voorkeur naar uitgaat, gecombineerd natuurlijk met de vraag of het te doen is qua werk. Maar goed, voor ons nog niet aan de orde. Wij waren daar aangezien er een event was: Winter Wonderland geheten. Nou, het leek totaal niet op een Winter Wonderland, maar het was wel gezellig. Er waren optredens van The Koala Brothers en Fifi & Bumble, bekend van de televisie (overigens ook op de Nederlandse TV) en tussendoor was er live muziek.

Ook waren er Australische spelletjes, reed er een treintje en konden de kids ballonnen halen en uiteraard waren er de nodige eet- en dranktentjes. Daar heeft Harry dus ook dat afzichtelijke 'worstenbroodje' gehaald waarvan de foto's bovenaan dit bericht staan.

De middag werd feestelijk afgesloten met een prachtig vuurwerk.

Amber wist hier al van, dus wilde niet weg voordat ze het vuurwerk had gezien. Het weer was heerlijk, maar toen de zon onderging werd het al snel heel fris. Helaas waren we daar niet helemaal op gekleed, dus dat viel wel een beetje tegen. Maar het vuurwerk was prachtig, dus dat maakte het wel goed. De kids vonden het vuurwerk erg mooi, maar ook een beetje eng.

Zondag moesten natuurlijk weer de noodzakelijke boodschappen worden gedaan, dus zijn we naar Mount Ommany gereden om meteen op zoek te gaan naar een zandbak voor Robin's verjaardag. Dat bleek nog moeilijker te zijn dan we gedacht hadden. Het is dan ook nog niet gelukt helaas. Daarna moest Marc nog even naar de stad om zijn declaraties in te dienen. Harry en Nel gingen meteen mee terug naar hun appartement en Amber wilde ook graag met papa mee, dus bleven Robin en ik lekker thuis.

Gisteravond bleken we ineens geen water meer te hebben in huis (noch uit de kranen, noch in het toilet). Erg vervelend, zeker gezien het feit dat dit de tweede keer al is. Dat was dus thuisblijven vanochtend, zonder water, totdat de loodgieter kwam. Gelukkig is het weer opgelost, maar vervelend is het wel.

Vrijdag ga ik Harry en Nel weer ophalen uit hun appartement. Het is alweer de laatste week van hun vakantie en ze logeren die laatste week bij ons thuis. Zaterdag gaan we met z'n allen lekker een weekend naar Moreton Island. We hebben daar een beachhouse gehuurd, wat er helemaal fantastisch uitziet op internet, dus ik ben heel benieuwd. Marc heeft lekker twee dagen extra vrij, dus we komen ook pas op dinsdag weer terug. Ik heb er erg veel zin in.

We zijn dus ook met Amber's verjaardag zelf niet thuis, dus kunnen ook niet gebeld worden!!!! Op de verjaardag van Robin en Nel komen we voor ons 's-avonds weer thuis.

Tot zover voor nu maar weer. Tot de volgende update.

Carmen.

De tweede week vrij

En na dit heerlijke weekendje weg hadden we lekker nog een weekje vakantie. Althans, Amber had vakantie en wij daarmee natuurlijk ook een beetje. Het was wel een stuk kouder dan de eerste week (gelukkig waren we al naar het strand geweest), maar gelukkig viel het met de regen wel mee, in tegenstelling tot de voorspellingen (maar die zijn hier over het algemeen ook niet zo best).

Dinsdag had ik met een aantal Nederlandse moeders afgesproken in een park hier in de buurt, maar toen we 's-ochtends opstonden bleek het te gieten! Spelen in het park was er dus niet bij. Als alternatief zijn we daarom naar een Aboriginal dansvoorstelling geweest in de bibliotheek bij St Ommany (een winkelcentrum hier een kwartiertje rijden vandaan). Dat was erg leuk om te zien. Daarna gezellig koffie gedronken in het winkelcentrum, terwijl de kids zichzelf uitstekend vermaakten in de speciale kinderopvangvoorziening in het winkelcentrum. Wat een uitkomst!! Robin wilde er alleen niet heen, aangezien hij bij binnenkomst een polsbandje om moest en daar had hij geen zin in. Het begint echt een kereltje met een sterk willetje te worden hoor! Voor zover hij dat nog niet was natuurlijk....

Woensdag zijn we lekker een dagje bij Lien, Kim en Nick langs geweest in Redcliffe. Er stond een koude wind, maar gelukkig scheen het zonnetje wel volop, dus het was buiten goed toeven. De kids hebben weer heerlijk samen gespeeld en wij hebben weer lekker bijgekletst. Hans en Lien hebben echt een heerlijk plekje daar in Redcliffe. Het was zo gezellig dat we zelfs zijn blijven eten en pas laat in de avond thuis kwamen, maar gelukkig kan dat zo in de vakantie best een keer.

Donderdag hadden we met opa en oma afgesproken in wederom een ander winkelcentrum, namelijk in Toowong. Hier waren wij nog niet eerder geweest en aangezien we er wel altijd langs komen als we met de bus naar de stad gaan, was Amber erg nieuwsgierig en wilde zij er graag een keer kijken. Echt een meisje naar mijn en haar oma's hart wat dat betreft.
Aangezien ook opa en oma (vooral de laatste) altijd wel te porren zijn om nieuwe winkelcentra te bekijken en zij de kids wel weer wilden zien, vonden zij het leuk om met ons mee te gaan, of althans om daar af te spreken. Tot onze grote verbazing bleken ze in Toowong zowaar betaalbare bloemen te verkopen, dat hadden we tot op heden nog niet echt eerder gezien. De bloemen zijn hier namelijk enorm duur! Je betaalt zo tussen de 60 en 100 dollar voor een leuk bosje (= tussen de 36 en 60 euro). Nadat we lekker wat rondgeneusd hadden en uiteraard koffie hadden gedronken, kreeg ik van Harry en Nel mijn eerste bosje bloemen hier in Australië. Dat het hier 's-ochtends best koud is, zowel binnen als buiten, heb ik ook maar eens vastgelegd op een foto. Bovenaan de tijd, daaronder de datum en vervolgens de binnentemperatuur (14.5), onderaan is heel vaag de buitentemperatuur te zien (8.6). Je kunt goed zien dat de temperatuur binnen in de huizen hier snel daalt als de temperatuur buiten ook daalt en dan zonder CV......


Ik had Amber beloofd dat we in de vakantie nog een keer naar 17 Miles Rock zouden gaan, een speeltuin net over de rivier. Deze speeltuin is wederom erg mooi gelegen en heeft naast een 'gewone' speeltuin een kabelbaan en een groot klimweb, wat Amber helemaal geweldig vindt. Twee foto's van Amber op/in het klimweb en één om een indruk te geven van het park.


Zaterdag eerst even de noodzakelijke boodschappen gedaan en 's-middags gezellig met Harry en Nel naar Lone Pine. Zij waren hier met de kinderen al geweest in het weekend dat ik in Sydney was, maar aangezien het net die dag verschrikkelijk regende, wilden ze dit graag nog een keer over doen, nu met mooier weer zodat ze ook daadwerkelijk iets zouden kunnen zien (ook altijd leuk). Gelukkig kunnen ze met onze jaarkaarten met korting met ons mee, dus dat scheelt weer. Uiteraard weer een flink aantal mooie en leuke foto's gemaakt, maar deze koala met jong (joey)was natuurlijk favoriet.


Zondag waren Harry en Nel 42 jaar getrouwd en dit mocht natuurlijk niet helemaal onopgemerkt voorbij gaan. We zijn dus eerst uitgebreid koffie gaan drinken met een heerlijk gebakje (de kinderen bonbons) erbij bij een schandalig duur koffie-tentje in de stad. Leuk om zo een keer te doen als speciale gelegenheid, het was erg lekker, maar niet te vaak: niet goed voor de heupnaad en ook niet voor de portemonnee. Daarna gezellig naar Roma Street Parklands gewandeld, het grootste subtropische stadspark ter wereld (stond in ieder geval op de borden, dus dat zal vast wel). Een erg mooi park, ook midden in de stad, met mooie beplanting en leuke speelgelegenheden voor de kids en veel mooie waterpartijen. Een paar foto's om een indruk te geven.

De kids vermaakten zich ook prima.


En de trappen hebben we niet belopen, maar wel gefotografeerd, we moeten niet te slim worden natuurlijk.....
Gewoon een leuk kiekje:

Op de dag van schrijven is het alweer donderdag. Veel te laat natuurlijk om nog over afgelopen weekend te berichten, maar ik ben de laatste dagen druk geweest met andere dingen. We hebben een lekker weekend weg geboekt voor het weekend van de 26ste. Amber, Robin en Nel zijn dan kort achter elkaar jarig en het leek ons leuk om dan lekker met z'n zessen weg te gaan. Ik heb inmiddels een strandhuis geboekt op Moreton Island, een eiland voor de kust van Brisbane. Daar hebben we in ieder geval veel zin in. Maar voorlopig is het nog niet zo ver, er komt vast voor die tijd nog wel weer een nieuwe update. Voor nu laat ik het hierbij.

Tot de volgende update.

Carmen.