De Kuipertjes


Wij zijn Marc, Carmen, Amber en Robin Kuiper.
Na jaren in Alphen aan den Rijn en twee jaar in Ermelo te hebben gewoond, hebben wij in 2008 het besluit genomen om naar Australiƫ te verhuizen.

In deze blog kan je alles lezen over onze ervaringen tijdens de voorbereiding, het vertrek en ons verblijf Down Under.

Woonplaats: Brisbane, Australiƫ!



zaterdag 24 oktober 2009

Weekend!

Het is weer weekend!
Dus we zijn weer lekker met zijn allen in huis aan het rondscharrelen. Het is de afgelopen weken weer lekker druk geweest en dat gecombineerd met het feit dat ik vrijwel geen foto's heb gemaakt, heeft ervoor gezorgd dat ik weer erg laat ben met deze nieuwe update (een update zonder 'verse' foto's vind ik altijd erg saai, alhoewel deze foto van Amber en Marc die ik gemaakt heb tijdens de vakantie natuurlijk ook wel erg leuk is).

Harry en Nel zijn inmiddels alweer bijna drie weken in Australie en genieten hier met volle teugen van. De tweede week van hun vakantie hebben ze doorgebracht in Cairns en omgeving. Ze hadden daar een reisje naar toe geboekt, compleet met excursies. Een erg druk programma, maar ze hebben heel veel gezien en genoten van de prachtige omgeving. Afgelopen dinsdag heb ik ze weer opgehaald op het vliegveld en nu logeren ze weer bij ons. Morgen krijgen ze de sleutel van het appartement en verhuizen ze daar naar toe.
Dat zullen de kinderen wel jammer vinden want zij genieten met volle teugen van het bezoek. Dat begint 's-ochtends om ongeveer kwart voor zeven al, wanneer ze opa en oma wakker gaan maken. Robin zegt steeds wanneer we apart dingen gaan ondernemen: "Ik mis opa en oma." Hij is er dus al helemaal aan gewend.

Ruim een week geleden heb ik ook de boekenbestelling voor de Duyfkenschool binnen gekregen. We zijn al een hele poos bezig met het bestellen van methodeboeken voor de school. Tot op dit moment werken we met kopieen van methodes en maken we veel lesmaterialen zelf. Dat kost heel veel tijd en maakt het erg moeilijk om een goede zogenaamde 'leerlijn' uit te zetten voor de kinderen. Gelukkig was er nu voldoende geld beschikbaar om een eerste bestelling te doen vanuit Nederland. Nu moest ik 'alleen nog' de boeken uitzoeken, invoeren op een lijst, stempelen en nummeren en verdelen (over de drie lokaties). Daar ben ik dus wel een poosje zoet mee geweest. Om een indruk te geven:
Amber was een grote hulp bij het uitpakken en sorteren.
In ieder geval kunnen we ons nu in de nieuwe methode gaan verdiepen en kunnen we volgend schooljaar aan de slag met de methode. Ik ben heel benieuwd of dit de voorbereiding van de lessen makkelijker zal maken. Als het goed is wel.

Het is bijna Halloween. Nu heb ik daar niet heel veel mee, maar bij gebrek aan carnaval.... We hebben kaartjes gekocht voor een kinder-Halloween feest, dus moest er een pak gekocht voor Robin. Eigenlijk wilde hij als spook, maar toen hij dit pak zag, was hij verkocht! Robin is namelijk helemaal gek van Ben 10 en dit is een van de figuren uit deze serie. Hij wil elke dag verkleed en gaat er het liefste mee naar bed, wat mama helaas voor hem niet goed vindt.
Ziet er wel indrukwekkend uit toch?!
Amber heeft nog een heksenpak, wat ze eerder voor een feestje had gekocht, dus zij gaat als heks. Robin telt de dagen, maar hij moet echt nog een week wachten, volgende week zaterdag is het zo ver.

De zwemlessen zijn weer in volle gang. Amber heeft op school weer zwemles en besloot vorige week dat ze toch wel weer op zwemles wil, maar dan bij een andere zwemschool. Afgelopen woensdag heeft ze een proefles gehad en ze is erg enthousiast, dus we gaan dit nu maar proberen. Het is een wat minder professionele club, maar aangezien ik het erg belangrijk vind dat ze met plezier gaat en dit niet meer het geval was bij de vorige zwemclub, vind ik het prima.
Ook Robin heeft nog steeds zwemles. Hij is aan het begin van deze term (drie weken geleden) naar een volgende groep gegaan en dit is echt een hele overstap. Hij is nu echt de borstcrawl aan het leren. Ongelooflijk toch! Uiteraard is hij nog lang niet zover, maar het begint er steeds meer op te lijken. Omdat er weer veel meer uitdaging is in de les zie je hem echt elke week vooruit gaan. Hij doet in ieder geval goed zijn best en is apetrots dat hij steeds meer kan.

Ik heb niet heel veel nieuwtjes deze keer. Of dat nu komt omdat ik een poosje niet geupdate heb of omdat er gewoon niet heel veel gebeurd is? Ik weet het niet, maar dat is ook niet zo belangrijk natuurlijk.
Straks gaan we met de dames boodschappen doen (vindt Amber helemaal geweldig). Vanmiddag komen Hans, Lien, Kim en Nick gezellig langs om lekker bij te kletsen en met zijn allen te BBQ-en.

Morgen 'verhuizen' Harry en Nel naar het appartement in Taringa. Ik zag dat ik nog helemaal geen foto's heb genomen van Harry en Nel de afgelopen weken, daar moet dus nodig verandering in komen!

Wordt vervolgd in een volgende update...

Carmen.




zondag 4 oktober 2009

Het zit er alweer op...

Onze eerste echte vakantie 'in eigen land', hier in Australie, zit er alweer op. Helaas.
Maar wat een vakantie zeg! We hebben heel veel gezien, veel gedaan en super veel indrukken opgedaan. Ik zag net bij het overzetten van de foto's van de camera op de computer dat we 250 foto's hebben gemaakt! Hier een selectie van maken voor op de blog zal dus niet meevallen, maar ik probeer toch een weergave te geven van onze vakantie, uiteraard in woord en beeld. Een hele korte update zal het vast niet worden haha.





Met een vlucht naar Cairns begon onze trip. Op het vliegveld konden we een huurauto ophalen (een Toyota RAV4) waarmee we direct naar Port Douglas zijn gereden. In Port Douglas hadden we een appartement (bleek een huisje, 2 verdiepingen met 2 slaapkamers) gehuurd voor 4 nachten. De eerste dag hebben we Port Douglas verkend en zijn we 's-middags lekker naar het strand geweest.
De dag daarna zijn we naar Cape Tribulation gereden, of Cape Trib zoals de Australiers het noemen. Via een prachtige weg vlak langs de kust en deels door het regenwoud, kwamen we langs uitzichtpunten met mooie vergezichten en informatiecentra over het regenwoud aan bij een pont, waar we de Daintree River over konden steken om tenslotte uit te komen bij Cape Trib.
Onze huurauto wachtend voor de oversteek, de rivier en de rivier vanaf een uitzichtpunt.

Cape Trib staat bekend als de plek waar het regenwoud samenkomt met het Great Barrier Reef ('it is here that the reinforest truly meets the reef'). Bij Cape Trib hebben we een wandeling gemaakt en erg mooie dingen gezien.
Daarna weer terug huiswaarts. Aangezien in dit gebied nog Cassowaries in het wild voorkomen en deze diersoort op uitsterven staat, wordt je hier overal gewaarschuwd voor mogelijk overstekende Cassowaries. Dit bord vond ik het toppunt. Ook de drempels waren goed snelheidremmend...
En op zich is een foto van een slapend kind natuurlijk niet echt heel bijzonder, maar deze vind ik toch wel heel grappig. Niet helemaal scherp (genomen in een rijdende auto), maar wel leuk.
De laatste dag in Port Douglas zijn we naar een Crocodile farm (krokodillen boerderij) geweest. Dit is een combinatie van een dierentuin, met name gericht op krokodillen (, waar ook veel voorlichting wordt gegeven over krokodillen en een farm, waar krokodillen gefokt worden voor het vlees en de huid. Een beetje luguber vind ik dat dan weer, maar ja, aan de andere kant: de vraag naar krokodillenleer is blijkbaar groot en op deze manier (in combinatie met wetgeving hieromtrent) heeft men ervoor gezorgd dat de jacht op krokodillen is gestopt en de dieren nog niet zijn uitgestorven. Tsja...
Ik heb nog nooit zoveel krokodillen bij elkaar gezien:
Amber wilde met deze kleine wel op de foto, maar met die grote toch maar niet.
Rustig liggen ze te wachten op hun eten, maar dan ineens blijkt dat ze best hoog kunnen springen...

Ook dit was erg indrukwekkend moet ik zeggen en we hebben weer het een en ander geleerd. De meest briljante opmerking vond ik wel de reaktie op de vraag: "Hoe weet ik of ik ergens veilig kan zwemmen?" Die was namelijk: "If you don't know, don't go." (als je het niet weet, ga dan gewoon niet, simpel toch?) Vaak ook zie je deze borden en dan is het duidelijk:
De volgende dag zijn we weer naar Cairns gereden, waar we drie nachten hebben geslapen in een appartement vlakbij de zee. Het appartement was heerlijk (erg luxe) en het uitzicht prima.
Uitzicht vanaf ons balkon en een vleermuizenkolonie tegenover het hotel.

Voor die zondag hadden we een trip geboekt naar Kuranda. Met de Skyrail Rainforest Cableway gingen we hier naar toe. Wat een fantastische ervaring!

Met de Skyrail ga je over de bergen van Cairns naar Kuranda. Je gaat daarmee letterlijk over, door en in het regenwoud.
Tijdens de tocht zijn er twee overstap plekken, waar je het regenwoud verder kunt ontdekken. Bij de eerste overstap kregen we een rondleiding door een ranger, die van alles wist te vertellen over de flora en fauna van het gebied. Erg indrukwekkend!
Bij de tweede overstap hebben we een korte wandeling gemaakt langs een aantal uitzichtpunten, waar we onder andere uitzicht hadden op de Barron Falls. Nu al een erg mooie waterval, maar in het natte seizoen blijkbaar veel groter en een erg indrukwekkende bezienswaardigheid. Moeten we hier dus toch nog een keer terug komen....
Kuranda zelf is een erg touristisch, maar wel gezellig plaatsje met een aantal erg leuke marktjes. We hadden niet heel veel tijd te besteden, aangezien we op een vaste tijd met de trein terug moesten, dus hebben we de vlindertuin helaas niet meer kunnen bekijken.
Met de Kuranda Scenic Railway zijn we vervolgens weer terug naar Cairns gegaan. Een historische reis door handgemaakte tunnels en met prachtige uitzicht op het regenwoud, aldus de touristische beschrijving en dat klopte nog ook!
Een echte aanrader dus, deze trip!

De laatste dag in Cairns zijn we naar Atherton gereden, waar een heuse Crystal Cave zou zijn. Nou, op zich was de Cave niet echt.... Maar de crystals die er uitgestald waren gelukkig wel. Het meest indrukwekkend was wel deze enorme amethist geode: The Empress of Uruguay genoemd (zie www.crystalcaves.com.au voor meer foto's en informatie).
Leuk was ook dat er geoden verkocht werden, die nog 'gekraakt' moesten worden. Je kunt zelf een geode (een ronde steen) uitzoeken, die je dan zelf mag kraken, op de manier die jij wilt (zo heb je zelf in de hand hoe je de geode splijt). Robin en Amber hebben dit samen gedaan en hebben nu dus ieder een halve geode.

De volgende ochtend was het erg vroeg opstaan, aangezien onze vlucht naar Hamilton Island al om 8.15 uur zou zijn. Dat was dus zelfs voor onze vroege vogels erg vroeg. We vlogen naar Hamilton in een klein vliegtuig (zie foto). De kinderen waren meteen na aankomst al helemaal weg van 'het' vervoersmiddel op het eiland: de golf buggy. Na het installeren in onze kamer hebben we er dan ook maar meteen een gehuurd om het eiland een beetje te verkennen en er boodschappen mee te gaan doen.
Wat een fantastisch mooi eiland! Echt ongelooflijk. Het appartement was prima, maar het uitzicht.....
Uitzicht met eb. En onder: uitzicht met vloed.
De dag na aankomst hebben we onze excursie naar The Great Barrier Reef gemaakt. Met een boot voeren we naar "Reef World", een ponton aan de rand van het koraalrif. Op Reef World was van alles: je kon er snorkelspullen lenen, een duikuitrusting lenen, met een boot met glazen bodem langs het rif varen, etc. Hier hebben wij onze eerste snorkelervaring opgedaan. Amber vond het wel wat spannend, maar Robin dook er meteen in (uiteraard wel met zwemvest en nudel, een buis waarop je blijft drijven). Wat is dat ongelooflijk mooi! Vissen en koraal in allerlei vormen, kleuren en maten, onvoorstelbaar!!!!!
De pakken moesten overigens aan ivm de mogelijke aanwezigheid van Stingers.
En als je dan zo'n bord ziet (linker foto) denk je: ja ja. Maar als je hem dan ziet zwemmen denk je toch echt: WOW (daar zwom ik net dus vlakbij....).

De dag na dit super tripje hebben we lekker een dagje rustig aan gedaan: lekker zwemmen en genieten van het weer en de omgeving.
Er zitten veel kakatoes op het eiland en dus ook regelmatig op het balkon. Rechts nog een keer een uitzichtfoto vanaf het balkon, prachtig toch??
Op de laatste dag voor vertrek stond er nog een halve dagtrip gepland en wel naar Whitehaven beach. Volgens de reisorganisatie: een van de 10 mooiste stranden ter wereld. Of dat zo is, weten wij natuurlijk niet, maar mooi is het zeker!
We begonnen in stingerpakken, aangezien er een aantal meldingen waren geweest dat er kinderen waren gestoken. Maar in de loop van de middag gingen er steeds meer pakken uit. Robin hield hem overigens keurig aan.
Mooi geel is niet lelijk....
Amber schreef een boodschap voor Kim in het zand (is vandaag jarig).

De dag van vertrek hebben de kinderen nog even lekker genoten van het zwembad.
En toen zat het er echt op.

Vandaag hebben we de noodzakelijke dingen thuis gedaan. Morgen begint het 'normale' leven weer. Marc vertrekt weer naar Papua Nieuw Guinea, Amber gaat weer naar school en Robin naar Kindy.
Dinsdagavond krijgen we weer bezoek uit Nederland: (opa) Harry en (oma) Nel komen dan weer bij ons logeren. Helaas kunnen we ze niet op gaan halen, aangezien Marc in PNG is en ik tot zes uur moet werken en dan de kinderen op moet halen. Daarnaast is het natuurlijk ook een gewone door de weekse dag en moet Amber de dag erna weer naar school. Maar ondanks dat, kijken we wel naar het bezoek uit en kunnen de kinderen niet wachten totdat het zover is.

Deze update heeft mij inmiddels al heel wat tijd gekost, tijd om ermee te gaan stoppen.
Tot de volgende keer maar weer!

Carmen.