Day out with Thomas

Day out with Tomas - de titel van de tentoonstelling bij het museum "The Workshops Rail Museum" waar we afgelopen zondag naar toe zijn geweest.

De combinatie van een spoorwegmuseum, waar Marc zijn kinderhart weer wat sneller van gaat kloppen, en een tentoonstelling over Thomas the Tank Engine, Robin zijn grote favoriet, konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Dus reden we zondag richting Ipswich.

Het was een leuk dagje uit. De rit ernaar toe was weer erg mooi en ook weer heel anders dan de routes die we hiervoor gereden hadden. Na het bezoek aan het museum hebben we dan ook nog een stukje de touristische route gereden, zodat we nog wat meer van de omgeving konden verkennen.




Het was erg druk in het museum, wat op zich niet erg was, behalve bij het café, waar we bijna een uur in de rij hebben gestaan om wat te drinken te kunnen bestellen. Buiten en binnen waren diverse echte oude treinen te bewonderen, waar ze door er nummers en gezichten op te monteren karakters uit de Thomas serie van hadden gemaakt. De enige niet originele trein was Thomas zelf. Maar daar mocht je dan wel weer op klimmen en op de andere niet....

Bij binnenkomst konden we al een heel fraai exemplaar bewonderen, omgedoopt tot Donald, waarvan de tweelingbroer (Douglas) overdekt stond opgesteld.

Ook de wagonnetjes van Thomas, Annie en Clarabel waren aanwezig en één van deze echt oude wagonnetjes mocht je ook in.

Ook deze oude trein mocht je in, maar deze had als extraatje dat je een rijsimulatie kon doen, erg leuk natuurlijk.

Ik denk dat ik zelf deze locomotief een van de mooiste vond: voor deze gelegenheid omgedoopt tot Lady.

En Marc was helemaal weg van dit ook hele fraaie exemplaar. Echt leuk hoor, dat ze precies de bijpassende figuren van de Thomas serie erbij hebben gezocht.

En natuurlijk was er tot slot ook nog wat 'gewoon' kinderplezier mogelijk:

Helemaal geslaagd dus.

Afgelopen maandag heeft Amber de hele dag bij haar vriendinnetje Madeline gespeeld en hebben Robin en ik 's-ochtends lekker samen aangekeuteld. 's-Middags kwam Ilse op visite met haar zoontje Siebe van bijna zeven weken oud (of eigenlijk jong). Erg gezellig! En wat heerlijk weer zo'n kleine bub. Helaas voor Amber kwam zij thuis op het moment dat Ilse net naar huis ging, dus zij heeft verder niet met de baby kunnen knuffelen, maar ze heeft ze in ieder geval nog wel gezien.

Dinsdag heb ik eerst het nodige in huis gedaan, waarna we naar de verjaardag van Luke (de zoon van Andrea) zijn geweest. Luke werd alweer 8! Hij was erg blij met zijn transformer-kado, dus dat was gelukkig goed gekozen. Astrid was er ook met Sam en Tommie, erg gezellig dus! Daarna nog even naar het postkantoor om het pakje op te halen wat Bert opgestuurd had: 2 zogenaamde R4 kaarten voor de DS. Marc en Amber zijn er in ieder geval super blij mee, dus Bert: nogmaals hartelijk dank!

Vanochtend zijn we eerst met de auto naar de garage geweest voor een onderhoudsbeurt (moet ook gebeuren toch), daarna bij het zwembad langs om een inschrijfformulier te halen om Amber in te schrijven voor zwemles na de vakantie (kon pas vanaf deze week). Volgens de zweminstructeur kon Amber weer een niveau omhoog, wat op zich natuurlijk leuk is om te horen, maar nadeel daarvan is dat ze dan drie keer per week zal gaan zwemmen, pffff dat vindt mama niet zo heel leuk....Ik hoop maar dat ze ingedeeld wordt om 's-ochtends te zwemmen, dat vind ik persoonlijk in ieder geval fijner dan drie middagen, maar goed, we zullen het snel horen.

Daarna weer snel naar huis, want Mathilda zou hierheen gebracht worden om bij Amber te komen spelen en zelfs te logeren! Daar zijn de meiden natuurlijk erg enthousiast over. Na een duik genomen te hebben in het zwembad, zijn ze nu lekker aan het spelen met de afstandbestuurbare auto's die Robin en Amber gekregen hebben met de Kerst.

Hoe het verder gegaan is, misschien in een volgend bericht. Tot dan weer!

Carmen.

Nog maar 1 week

Nog maar 1 week en dan....

komen mijn ouders hier vakantie vieren
moet Amber weer naar school
moet ik weer aan het werk
gaat Robin bijna voor het eerst naar Kindy

kortom, dan begint het 'gewone' leven weer. Alhoewel, toch niet... Pa en ma komen naar Brisbane en zo gewoon is dat natuurlijk niet. Lekker hoor, dat we al zoveel bezoek vanuit Nederland hebben gehad, maar het blijft altijd weer bijzonder.

Maar voordat het zover is, eerst nog even lekker genieten van de laatste vakantieweek.
Vorig weekend was een lekker relaxed weekend (misschien minder relaxed voor Marc). Eerst zaterdag een beetje in huis gerommeld, boodschappen gedaan en lekker gezwommen, kortom een lekker dagje thuis. En dan komt er zomaar als je aan het zwemmen bent een prachtige vlinder op de rand van het zwembad zitten, die zich ook nog laat fotograferen...


Zondag zijn we naar de IKEA gereden (daar krijg je toch echt, alhoewel het natuurlijk helemaal geen Nederlandse winkel is, het gevoel dat je in een willekeurige IKEA in Nederland rondloopt, op de taal en de prijzen na dan) op zoek naar een bureau voor Amber. Amber werd op slag verliefd op een prachtig rood exemplaar, dus de keuze was snel gemaakt, alhoewel... we hebben nog wel even staan twijfelen, maar het is hem toch geworden. Natuurlijk moest hij wel meteen in elkaar gezet worden en dus heeft Marc de middag doorgebracht met het in elkaar zetten van het bureau. Dit lukte overigens heel goed, hij had niet eens schroefjes over en dat was volgens mij nog niet eerder gebeurd! En dit is het resultaat, Amber is er echt reuze blij mee.


Aangezien Marc weer aan het werk is hebben we de afgelopen week met zijn drietjes toch maar lekker genoten van de vakantie. We kunnen natuurlijk heel solidair thuis gaan zitten kniezen, omdat het anders zo oneerlijk is, maar ja, daar heeft hij ook weinig aan. Wel moet er natuurlijk weer het nodige in en rond het huis gebeuren (dat gaat altijd gewoon door), maar daarnaast hebben we ook leuke dingen gedaan.
Maandag naar een optreden van de Tweenies in Indooroopilly.

Dinsdag een dagje naar de South Bank, lekker gezwommen en gespeeld in het water en het zand. Woensdag wilde Amber graag met een schoolvriendinnetje gaan spelen. Na enig aandringen durfde ze toch zelf te bellen (knap hoor) en gelukkig vond het vriendinnetje het ook wel leuk om samen te spelen, dus daar is Amber 's-middags heen geweest, terwijl ik met Robin gezellig met Andrea, Romy en Luke (een vriendin met haar kinderen) ben gaan lunchen.
Donderdag besloten we een lekker dagje thuis te blijven, lekker spelletjes doen, zwemmen, filmpje kijken, etc. En natuurlijk moesten er koekjes gebakken worden, daar zijn ze allebei inmiddels helemaal weg van. Alhoewel ik mij wel eens afvraag wat ze lekkerder vinden: de kom uitlikken of de koekjes eten.

Als je naar de gezichten kijkt zie je de boevigheid er in ieder geval vanaf stralen. Maar na het poseren gingen ze wel weer hard aan het werk. Maar waar zijn nu die schorten gebleven??? en dat met die enge kleurtjes...

Ook wel relaxed zo af en toe hoor zo'n dagje thuis, zeker met een zwembad waar je in kunt duiken wanneer het iets te warm wordt. En over warm gesproken: het is ook weer lekker warm aan het worden ook. Ik moet echt goed oppassen dat de kinderen of ik (gebeurd vaker bij mijzelf merk ik) niet verbranden: dus speciale zwem T-shirts aan in het zwembad (is echt geen overbodige luxe), goed insmeren en tussen de middag uit de zon. De maanden december en januari vielen tot nu toe qua hitte mee (vond ik overigens), op een paar hete dagen begin december na was het over het algemeen vooral lekker, maar ik werd vandaag nog gewaarschuwd dat de echte hitte er nog aan komt: zodra de kinderen weer naar school zijn. Dat is ook sneu, maar ja, niets aan te doen. We wachten het wel af.

Vandaag zijn we lekker naar het zwembad geweest met Andrea en Kate en hun kinderen. Marc vond het maar gek dat we naar het zwembad gingen terwijl we toch een zwembad in de tuin hebben. Maar het is toch echt iets heel anders. Dit zwembad was voor ons weer nieuw en er waren een heleboel leuke dingen voor de kinderen, naast het feit dat de kinderen dan gezellig met elkaar kunnen zwemmen. Robin vond het geweldig in het kinderbadje en Amber was niet van de glijbanen af te slaan. Een lekker dagje dus weer.

Komend weekend willen we naar het Treinenmuseum in Ipswich, aangezien ze daar een Thomas the Tank Engine tentoonstelling hebben. Robin is daar helemaal weg van, dus dat leek ons een leuk uitstapje.
Volgende week staan er onder andere een logeerpartijtje, een verjaardag en een speelafspraak op de agenda en natuurlijk moet het huis weer een beetje aan kant gebracht worden voor het komende bezoek (zo werkt dat nu eenmaal). Daarover vast en zeker weer meer in een volgende update.


Carmen.

Weer leeg in huis....

De visite is weer in Nederland, de kerstboom opgeruimd en de kerstversiering afgehaald. En wat is het dan leeg in huis......

Gelukkig heb ik twee kinderen die samen een hoop kabaal en troep kunnen maken, dus dat scheelt weer! We hebben een heerlijke, drukke tijd achter de rug. Met acht man in huis was even aanpassen, maar ging gelukkig wel heel goed. De kinderen hadden bijna altijd wel iemand om mee te spelen, te zwemmen of mee te kletsen en ik heb volgens mij nog nooit zo vaak gescrabbeld als de laatste paar dagen van de vakantie.
Bert, Karin, Kim en Jeffrey en natuurlijk ook Harry en Nel, leuk dat jullie er waren: de vakantie was weer veel te snel voorbij.

Nog even een korte terugblik (het is alweer ruim een week geleden dat ik voor het laatst een bericht heb geplaatst).

Nadat we zondag ons 12,5 jarig huwelijk hadden gevierd, zijn we maandag 29 december naar Sea World geweest. Helaas hadden meer mensen dat idee en dus was het echt ongelooflijk druk. We hadden via internet al kaarten gekocht en zowiezo rij je niet snel terug als je net anderhalf uur hebt gereden om ergens te komen, maar toen we bij aankomst de enorme drukte zagen, moesten we allemaal wel even slikken. Mede door de drukte viel Sea World helaas een beetje tegen. Maar uiteraard hebben we natuurlijk wel leuke dingen gedaan. Aangezien we hier al een keer eerder geweest waren, hebben we niet zo veel foto's gemaakt. Eigenlijk alleen 's-middags in het Sesamstraat gedeelte.

Het was erg warm, dus Robin kon zich lekker uitleven met zijn sproeier.

En samen met Amber in het waterparadijs.

Heerlijk, zo lekker nat, zeker als mama een droge onderbroek bij zich heeft!

Samen met Jeffrey in de vliegtuigjes en in de vrachtauto's: geweldig!

Aan het eind van de dag zijn we nog even Surfers Paradise in gereden om Bert en Karin ook dit even te laten zien en hier samen een hapje te eten. Je moet het gezien hebben, maar gezamenlijk concludeerden we dat dit toch niet de meest ideale vakantiebestemming is voor een gezin met kinderen.

Dinsdag hebben we lekker rustig aan gedaan, evenals woensdag, oudejaarsdag. Niemand had zin om oliebollen te gaan bakken, dus hebben we in plaats daarvan doughnuts gehaald. Niet helemaal hetzelfde, maar ook lekker. De meiden wilden graag zelf appelflappen bakken.

En die waren ook heel goed gelukt!
In de loop van de middag kwamen Harry en Nel om gezamenlijk te eten en gezellig de avond door te brengen. Om een uurtje of elf werd het voor met name de jongsten, maar eigenlijk voor bijna iedereen, wel wat moeilijk om de ogen open te houden (het is hier 's-ochtends namelijk altijd vroeg opstaan en dat maakt het 's-avonds toch wat lastiger), maar tegen twaalven was iedereen weer helemaal wakker. Helaas is het in Australië, of in ieder geval hier, niet de gewoonte om vuurwerk af te steken thuis en was het ook niet te krijgen (althans, niet voor zover wij konden beoordelen). Wat een rare gewaarwording is dat zeg! In de stad werd wel vuurwerk afgestoken (gecontroleerd op een vuurwerkboot), maar daar bleef het dan ook bij. Wij merkten daar helemaal niets van, dus wij moesten het doen met wat vuurwerk op TV. Ook het feit dat het bij ons al nieuwjaar was, terwijl het in Nederland pas 3 uur in de middag was vond ik zelf heel bizar. Maar goed, voor iedereen die ik nog niet gesproken of gemaild heb, alsnog:

HAPPY NEW YEAR !!!

De kinderen besloten dat het leuk zou zijn om meteen maar een nieuwjaarsduik te nemen en doken dus om tien over twaalf het zwembad in. Dat kan dan natuurlijk weer wel met het weer hier.


Daarna maakten we allemaal nog onze Christmas Crackers open (waren we vergeten met de Kerst) en kregen we allemaal een prachtig kadootje (plastic speelgoedje en een papieren muts).

Terwijl Harry even naar Nederland belt..

draagt Nel haar kroon met trots en doet Marc, tsja, wat doet hij eigenlijk.....

Harry wilde op nieuwjaarsdag graag een nieuwjaarsduik nemen in zee (hier durft hij wel), dus donderdag gingen we met zijn allen naar Bribie Island. Er stond een flinke wind wat zorgde voor een sterke golfslag en stroming. Wel een beetje griezelig, maar uiteindelijk heeft iedereen toch genoten van de zee en het strand. Helaas lieten de dolfijnen zich deze keer niet zien, maar dat mocht de pret niet drukken.

Wel even vastleggen: ook opa en oma gingen de zee in, oma valt bijna om door de golfslag.

Amber vond het fantastisch, maar moest wel goed vastgehouden worden.

De mannen werden door Robin aan het werk gezet.

De dag daarna alweer vroeg in de auto om voor de tweede achtereenvolgende dag richting het noorden te rijden, deze keer naar Australia Zoo, de dierentuin die toch het meest bekend is om Steve Irwin en waar wij al een keer eerder heen waren geweest. Dat mocht de pret overigens niet drukken, aangezien het een fantastisch mooie dierentuin is, waar je rustig meerdere keren naar toe kunt gaan. Wel neem je een tweede keer veel minder foto's merkte ik, maar we hebben er toch wel een aantal gemaakt.

Onder andere deze van onze kleine man. Robin kijkt hier toch wel heel angstig. Komt dat van de croc?? Of ligt hij gewoon niet echt gemakkelijk??
Wie zal het zeggen....




De show is in ieder geval al de moeite van het bezoek waard!

De hele familie Irwin was aanwezig bij de show: Terry, Bindi en Robert.

De croc was zeker geinteresseerd in het hapje, of was Terry interessanter...

Don't try this at home!

Wat kunnen schildpadden groot worden. Maar erop zitten?

Dat kan je beter bij deze doen.

Ook de weg naar Australia Zoo, met name wanneer je eenmaal van de snelweg af bent, is zeker de moeite waard. Je rijdt namelijk door het gebied van de Glasshouse Mountains, erg indrukwekkend.

Zaterdag waren we wel weer toe aan een dagje lekker rustig in en om het huis rondhangen, wat voor de kinderen betekent: lekker in het zwembad vertoeven. Dat hebben we dus ook maar gedaan.

Wat na al deze activiteiten nog op het verlanglijstje stond, niet alleen van Bert en Karin, maar ook op die van onszelf, was het zien van koala's 'in het wild' (dus niet in een of andere dierentuin). Ondanks dat er koala's schijnen te leven in het gebied waar wij wonen, hebben wij ze nog nooit kunnen spotten, dus daar vonden wij het nu wel eens de hoogste tijd voor. Via via hadden wij gehoord van het Daisy Hill Koala Center, geloceerd in een bos waar je koala's zou kunnen zien. Het Koala Center was helaas gesloten, maar het natuurpark was gewoon toegankelijk. De wandeling in het bos was werkelijk prachtig en ondanks het feit dat we onze nekken zwaar geblesseerd hebben met het in de bomen kijken is het helaas niet gelukt om een koala te spotten.

Gelukkig was de wandeling op zich ook al de moeite waard en liep er wel een kangoeroe rond aan het eind van de tocht, niet waar we voor gekomen waren, maar toch ook erg leuk.

Maandag was alweer de laatste dag van de vakantie van de familie Kuiper alhier. Nadat 's-ochtends de koffers ingepakt waren, zijn we met zijn allen met de bus naar de stad gereden om daar nog even gezellig rond te struinen. Ondanks het feit dat ik nog geen bericht had gehad wilde ik ook nog even langs de juwelier om te vragen of mijn ring misschien klaar zou zijn en ja hoor, ik had geluk, hij was net binnen gekomen!! Helemaal goed!! Kon ik er tenminste nog even live mee pronken en dat heb ik natuurlijk ook gedaan ook!
Na nog wat laatste inkopen zijn we daarna met zijn allen naar de South Bank gelopen om daar lekker voor de laatste keer (voorlopig) met elkaar een hapje te gaan eten. Erg gezellig en ook erg lekker!

En dinsdag hebben we iedereen weer naar het vliegveld gebracht. Harry en Nel vlogen samen met Karin, Bert en de kinderen terug dus er werd heel wat afgezoend.


Marc moest helaas woensdag meteen alweer aan het werk. Maar ja, er moeten natuurlijk dagen gespaard worden (of in ieder geval over blijven) voor ons tripje naar Nederland in april. Ja, we komen in april echt definitief op vakantie naar Nederland. Het wordt een kort verblijf, we gaan maar twee weken en doen in die tijd ook nog Frankrijk aan, maar het afscheid was dus niet voor een hele lange periode deze keer.

Zo, deze update is weer lang genoeg, volgende keer weer meer!

Carmen.