Bijna 2011

En nog steeds blijkt het lastig om de blog een beetje bij te houden. Dat heeft gedeeltelijk te maken met de tijd: omdat ik meestal 's-avonds aan het werk ben en het erg druk is met het werk voor de school, heb ik vaak geen zin of tijd voor de blog.

Maar daarnaast is het thuis op het moment ook erg hektisch en gebeurt ook daar van alles. En schrijf je daar dan over in je blog of niet....

Lastig, maar ja, aangezien de blog gaat over onze belevenissen in Australie vind ik het toch zonde om dat niet af te maken. Helemaal omdat het er inmiddels op begint te lijken dat we wellicht komend jaar weer terug verhuizen....

Om even kort de situatie te schetsen: Marc en ik hebben besloten om niet samen verder te gaan. Marc woont inmiddels in een huurhuis in Forest Lake, hier 15 minuten rijden vandaan en ik blijf met de kinderen voorlopig in ons huis in Fig Tree Pocket. De komende tijd gaan we voor onszelf alles op een rijtje zetten en proberen we uit te vinden hoe we alles het beste kunnen regelen, met name voor de kinderen. Kortom, een heftige tijd.

Maar daarnaast gebeurt er natuurlijk ook van alles: we hebben de laatste weken van de school gehad, Sinterklaas is gevierd en de kinderen hadden allerlei eindejaars vieringen. Daarnaast zijn inmiddels opa en oma Koevoets alweer bijna drie weken bij ons. Kortom, genoeg om over te schrijven. In vogelvlucht, aan de hand van foto's, een update.

Robin had als afsluiting van het jaar een Kindy eindejaarsconcert. Omdat Amber zich weer mooi had aangekleed wilde ik voor het concert een mooie foto van haar maken, maar dat probeerde Robin uit alle macht te verhinderen:

Maar ook dat leverde toch een paar leuke foto's op!

Daarna dus naar het concert.

Robin had het prima naar zijn zin en ook dat leverde weer een erg mooie foto op. Het enorme gat in zijn mond begint overigens alweer een beetje gevuld te raken, zijn 'grote mensen tanden' komen al door. Wat gaat dat toch ongelooflijk snel! En wat een prachtige lach heeft hij zo (maar ja, ik ben natuurlijk wat bevooroordeeld).

Het concert was weer erg leuk. De kinderen hebben prachtig gezongen en kregen allemaal na afloop een leuk boek als afscheidskado van de Kindy.

Daarna was er een buffet, met eten wat door de ouders zelf meegenomen was en konden de kinderen even lekker spelen, terwijl de ouders natuurlijk weer stonden te praten ;-)

Nog even een foto van bijna de hele groep (ik zat te dichtbij om de hele groep op de foto te kunnen krijgen) en een van wat dichterbij.

Op de rechterfoto zie je naast Robin zijn vriendje Hugh. Hugh is Robin zijn beste vriend, waar hij graag mee speelt. Helaas gaat Hugh volgend jaar naar een andere school, maar ja, zo gaat dat. Naast Hugh zit Romy, de dochter van mijn lieve vriendin Andrea en voor Hugh zit Klausje, het zoontje van een andere lieve vriendin Sylke. Handig hoor, dat ze zo bij elkaar zaten ;-)

Op een schoolfete (een feest op school om geld voor de school in te zamelen) later die week in Scarborough, waar we samen met Hans, Lien, Kim en Nick naartoe gingen, was er een stand waar je zelf een kaars kon maken. Dat wilden de kinderen ook wel proberen. Het kostte wat tijd om de lont steeds weer in de was te dopen om een fatsoenlijke dikke kaars te maken, maar de 'kaarsenmevrouw' maakte er daarna een erg mooie kaars van. Dat maakte alles weer goed. De kinderen waren erg trots op hun 'eigengemaakte' kaarsen en ze waren (zijn nog steeds) ook erg mooi.

Foto links: Robin zijn olifant en foto rechts: Amber haar kunstwerk.

Inmiddels was het ook al een poosje Sinterklaastijd in Nederland, maar was het Sinterklaas gebeuren nog niet zo heel erg doorgedrongen hier in Brisbane, of in ieder geval niet bij ons thuis. Maar uiteraard wilde ik dit de kinderen niet ontnemen en aangezien er ook een Sinterklaasviering van de school aankwam, was het wel zo leuk om de sfeer er een beetje in te brengen. En hoe kan dat beter door je schoentje te zetten! Zou dat ook werken in Australie? De kinderen hebben zich uitgesloofd met het zingen van liedjes en gingen vol verwachting naar bed.

Om de volgende ochtend om half zes (!) de schoentjes niet alleen gevuld, maar ook met wat eronder te vinden. Gelukkig maar....
Het eerste weekend bij papa was meteen het Sinterklaasweekend. De kinderen vielen met hun neus in de boter. Bij papa aangekomen vonden ze voor ieder een tas vol kadootjes.

En dat bleek niet alles, later dat weekend kregen ze ook nog post van Sinterklaas...

Sinterklaas had weer goed uitgepakt en de kinderen (en papa en mama) zijn weer goed verwend.

Op die zaterdag (4 december) had Amber een uitvoering van Fame, de theaterschool. Eerst even poseren in haar Fame outfit...

En daarna de uitvoering, gelukkig ging het helemaal goed. Het was weer een fantastische show. Erg knap gedaan allemaal!

De dag daarna was het 5 december. Ook in Brisbane werd het Sinterklaasfeest gevierd en wel bij de Duyfkenschool. Helaas regende en waaide het te hard voor de Sint om aan te kunnen komen met zijn boot, maar gelukkig wist de Sint de locatie toch te vinden. Uiteraard hebben we met zijn allen voor de Sint gezongen en zelfs gedanst.

Robin en Amber werden ook bij de Sint geroepen. Robin vond het wel een beetje spannend, maar gelukkig had hij zijn grote zus bij zich. Ze wilden zelfs wel met de Sint op de foto!

Alle kinderen mochten even bij de Sint komen, iedereen stond in het rode boek. Aan het eind van de middag kregen alle kinderen een kadootje. Met zijn allen tegelijk uitpakken: wat een feest! En daarna natuurlijk Sinterklaas uitzwaaien.

Het was weer een erg leuke Sinterklaasviering: hoe Nederlands wil je het hebben...

Op zondagavond zouden opa en oma Koevoets aankomen vanuit Nederland, maar helaas liep hun vlucht in Nederland al zoveel vertraging op door de sneeuw dat zij hun aansluiting in Singapore misten. Gelukkig konden ze op de volgende vlucht naar Brisbane geboekt worden en kregen ze een hotelkamer aangeboden om even lekker te kunnen eten, douchen en wat te relaxen. In plaats van zondagavond kwamen ze uiteindelijk maandagochtend aan in Brisbane, om meteen in ons drukke programma te rollen.

Bij assembly op maandagochtend om 9 uur, zou Amber namelijk een award (oorkonde) uitgereikt krijgen, waar zij uiteraard opa en oma graag bij wilde hebben. Vanaf het vliegveld dus meteen doorgereden naar Amber haar school, waar we mooi op tijd waren voor de assembly.

Amber bleek als "meest betrokken burger" (klinkt in het Nederlands niet zo leuk als in het Engels) gekozen van haar klas.

Het hele idee van 'awards' is in Australische scholen veel prominenter aanwezig dan in Nederlandse scholen, net als de school leaders en captains. Het lijkt in eerste instantie wat overdreven, maar de kinderen vinden het erg belangrijk en het werkt zeker motiverend.
Hierna lekker naar huis waar opa en oma zich snel om konden kleden, om meteen weer door te gaan naar Robin zijn laatste Playball les. De kinderen kregen een korte les, waarna ook zij een oorkonde en bovendien ook een medaille uitgereikt kregen voor hun inzet het afgelopen jaar.

Gelukkig konden opa en oma daarna thuis even bijkomen, voordat Amber weer thuis kwam en er natuurlijk het een en ander uit de koffers tevoorschijn kwam. Lekkere dingen....

En kadootjes...

Alweer kadootjes uitpakken. Daar hadden de kinderen geen problemen mee hoor!

Maar ook opa en oma zaten te genieten.

En de kinderen waren helemaal blij met de leuke en lekkere dingen en hadden ook van alles te vertellen en te laten zien aan opa en oma.

Het was Amber haar laatste schoolweek, waarin er nog weinig gewerkt werd, maar vooral veel afgerond, opgeruimd en schoongemaakt. Amber kreeg de laatste werkjes mee naar huis, waaronder deze twee waar ze erg trots op is.

Een gehaakte kubus voor in de Kerstboom en een zelf ontworpen en gemaakte vlag. Erg leuk gedaan!

Opa en oma pakten het ritme bij ons thuis snel op. Dat betekent elke ochtend op tijd wakker gemaakt worden, de kinderen laten opa en oma meestal wel tot zeven uur slapen, maar dat is nog best vroeg als je vakantie hebt... En natuurlijk overal mee naar toe of juist thuis blijven met de kinderen en spelletjes doen, met het speelgoed spelen, etc. Helemaal de eerste week had ik ook meteen best wel wat hulp nodig met oppassen, wat opa en oma zonder mopperen gewoon doen. Heel fijn.

Het vervelende is dat het sinds hun komst hier veel regent. Oma ontdekte dus al paddestoelen her en der. De regen is niet leuk omdat het ons toch wat meer aan huis bindt, maar ook omdat door het warme, vochtige weer de midgets (hele kleine steekvliegjes) goed gedijen. En helaas moeten ze opa en oma echt hebben: ze worden helemaal lek geprikt....

Het eerste weekend van de vakantie hebben we de kerstversiering tevoorschijn gehaald en het huis in kerstsferen gebracht, zowel binnen als buiten. Een paar foto's voor een indruk.

Foto's van de buitenverlichting lukken niet echt, dus als je die wilt zien, kan je het beste gewoon komen kijken ;-)

Inmiddels zijn opa en oma alweer bijna drie weken hier. Opa is veel aan het werk in de tuin, die er nu een stuk beter uitziet. Het was hard nodig dat hier eens goed aandacht aan besteed werd. Oma is druk met de kinderen en doet veel in huis (ook hard nodig). We hebben de kerstinkopen gedaan, lekker gewinkeld, we zijn met zijn vieren gaan stadten en uit eten geweest (terwijl de kinderen bij Marc waren) en afgelopen woensdag was het eindelijk mooi genoeg weer om lekker in het bos te kunnen gaan wandelen. Die gelegenheid hebben we dus meteen aangepakt. We zijn naar Mount Tamborine gereden en hebben daar over de Skywalk door het regenwoud gelopen. Deze tocht gaat gedeeltelijk over een brug op 30 meter hoogte door het regenwoud. We hebben dit al vaker gedaan, maar nog niet met opa en oma en het blijft steeds weer mooi om te zien.

De dames zijn er klaar voor en Robin is lekker aan het boeven.

Ik bedoel maar....

Lekker klimmen, klauteren en mooie dingen zien..

En dan na afloop natuurlijk even een hapje eten. "Mama, hier hebben ze poffertjes! Mag ik die??" Ze heeft er echt van genoten en dat zie je!

Na het eten hebben we nog een wandeling gemaakt op Mount Tamborine, naar een waterval in de buurt van de Skywalk die we eerder gelopen hadden. Oma haar benen zaten goed vol met bulten van de midgets.

En dit was het doel van de wandeling: de waterval!

Wat een leuke foto van opa en oma!

Het was een erg geslaagde dag. En wat waren we blij dat we op woensdag gegaan zijn. De andere dagen bleken lang niet zo mooi en steeds minder geschikt om te gaan wandelen. Vandaag (vrijdag de 24ste) regent het al bijna de hele dag, bleh! Helemaal voor mijn ouders niet leuk, maar ja, ook niet voor ons natuurlijk: het is zomervakantie!!!!

Morgen is het alweer Kerst. We vieren het dit jaar met zijn vijven, wel gek hoor! Marc is dinsdag naar Nederland gevlogen om de Kerst met zijn ouders en Bert, Karin, Kim en Jeffrey door te kunnen brengen. Geen witte Kerst voor ons dit jaar, er wordt nog meer regen voorspeld, maar we maken er een gezellige dag van. Er liggen al een heleboel pakjes onder de kerstboom en de Kerstman moet nog langs komen (als we lief genoeg zijn geweest...) dus daar zijn de kinderen al helemaal opgewonden over. We hebben lekker eten in huis en we zijn gezellig met elkaar, dus dat komt vast helemaal goed.

Maandag gaan we gezellig met zijn vijven op vakantie! We hebben er echt veel zin in: lekker op ontdekkingstocht in Australie! We vliegen maandag naar Adelaide. Daar staat als het goed is een huurauto voor ons klaar waarmee we op maandag naar Wilpena Pound rijden, een prachtig natuurgebied zo'n 450 km ten noorden van Adelaide. Daar blijven we een paar dagen, waarna we weer terug naar Adelaide rijden. Oud en nieuw vieren we in Adelaide, waarna we een paar dagen naar Kangaroo Island gaan. De vakantie sluiten we daarna af met een paar dagen Adelaide. Op zaterdag 8 januari vliegen we dan weer terug naar Brisbane.

Lekker hoor: weer een nieuw gedeelte van Australie ontdekken en even een paar weken niet werken. Ik merk dat zolang ik thuis ben, ik toch steeds weer met de school bezig ben. En even een paar weken niet werken en over andere dingen nadenken of gewoon even niets doen en genieten is op het moment best handig en ook nodig zo af en toe. De vakantieverhalen volgen vast wel weer in de volgende update.

Deze update wil ik nog afsluiten met het volgende:

Wij wensen iedereen een hele fijne Kerst toe met veel liefde en gezelligheid!

Carmen, Amber en Robin