The Grampians

Woensdag 18 mei

Oh my, wat een kou hier! De temperatuur daalde vannacht tot een onaangename 1 graad en aangezien wij geen verwarming hebben in onze campervan werd ik zelfs wakker van de kou, brrrr. Niet echt leuk moet ik zeggen. De enige die er geen last van gehad bleek te hebben was Robin. Lekker even onder de douche en daarna snel lekker warm aankleden. Een groot gedeelte van The Grampians bleek afgesloten voor publiek (hoorden wij bij de tourist informatie), dus besloot ik vandaag de belangrijkste bezienswaardigheden te doen en daarna meteen door te rijden naar een volgende camping, alvast richting The Great Ocean Road.

The Grampians zijn echt prachtig!

We hebben twee wandelingen gemaakt. De eerste was naar de MacKenzie Falls.

De kinderen hadden het wel koud, maar gelukkig ook goed naar hun zin!

Een prachtige waterval en ook de wandeling was erg bijzonder.

De tweede wandeling bracht ons naar The Balconys. Het begon al met een prachtig uitzicht op de parkeerplaats:

En daarna een korte wandeling naar het uitzichtpunt op deze bijzondere steenformatie.

Onderweg hadden we dit uitzicht, waarbij Robin opmerkte dat het water in de verte precies de vorm had van het continent Australie.

Niet heel goed te zien op de foto, maar hij had wel gelijk ;-)

Hierna hebben we nog een kijkje genomen bij een van de uitzichtpunten.

Wat een prachtige natuur! Doordat er een aantal wegen afgesloten waren (ook hier bleken ze in januari een heftige storm met overstromingen gehad te hebben), was het al met al best een hele rit. Maar zeker de moeite waard!

Vanaf The Grampians was het nog een rit van 2,5 uur terug naar de kust, maar gelukkig lukte het om dit voor donker te halen. De kinderen werden helemaal enthousiast van deze nieuwe camping, want hier bleek niet alleen een speeltuin en een springkussen, maar ook een overdekt zwembad (nooit gedacht dat we daar ooit nog eens blij mee zouden zijn hier in Aussie) en een minigolf baan! Helaas moet je per keer betalen en is het niet net als de vorige keer in Ballina gratis… Maar toch! Omdat de kids het rijden een beetje zat zijn, was dus meteen de vraag of we hier nu 2 nachten konden blijven en ik zit daar zelf ook heel hard aan te denken… Eerst maar eens kijken hoe koud het wordt vannacht…

Carmen.

Van Mt Gambier naar The Grampians

Dinsdag 17 mei

He jammer, Amber wordt weer steeds vroeger wakker. Vanochtend al om 7 uur helaas. En als Amber wakker wordt, wordt iedereen wakker.

Maar goed, de kids wilden meteen aankleden zodat ze lekker konden gaan spelen. Wel lekker, eerst de kids aankleden en daarna rustig zelf alles regelen: bedjes opruimen, zelf aankleden en het ontbijtje maken. Na het ontbijt en nog een kopje koffie hebben we de spullen weer gepakt en zijn we eerst Mt Gambier ingereden. Ik was erg benieuwd naar de zogenaamde “sinkholes”, waarvan er 1 in Mt Gambier zelf te vinden zou zijn. Qua omvang viel hij een beetje tegen, maar wat een apart gezicht!

Even rondgekeken en natuurlijk de tuin in gelopen en wat foto’s gemaakt. Daarna togen we richting onze volgende bestemming: het natuurgebied The Grampians. Net toen we Mt Gambier uit reden, zag ik een bordje met de aanduiding van nog een sinkhole. Daar zijn we dus ook nog even gaan kijken en dat was een erg goed idee. Wat een mooi gezicht zeg! Deze was een stuk groter en mooier. Kijk maar eens naar de foto’s.

Wat een geluk dat we dit nog net even meegepikt hebben zo onderweg… Hierna weer vrolijk op weg. De route van vandaag leidde ons landinwaarts (Mt Gambier ligt aan de kust) en van South Australia naar Victoria. Op zich niet heel anders, anders dan dat we de klok weer een half uur verder moesten zetten. We leven dus weer op ‘Brisbane tijd’. Onderweg een paar keer gestopt, om even wat te eten, de benen te strekken of voor een pitstop. Met The Grampians in zicht , kwamen we uiteindelijk op de goede weg terecht (nog 70 km te gaan naar het plaatsje Halls Gap).

Een goede 20 km verder bleek dat de weg verderop afgesloten was en dat we terug moesten en een andere route moesten nemen. Deze kleine omweg bleek ons ruim een uur extra reistijd op te leveren. Hmmm, da’s lekker! Maar goed, zo tegen vijven kwamen we dan toch aan in Halls Gap. Onderweg hebben we veel kangoeroes gezien, maar helaas allemaal langs de kant van de weg (aangereden dus).

Verder hebben we een ontmoeting gehad met een paar schapen en hebben we meerdere Emu’s gespot. Groot was onze blijdschap dan ook dat we in Halls Gap, zoals we al gelezen hadden, inderdaad wilde kangoeroes rond zagen lopen. Ze zitten overall op deze camping (met helaas de nodige kangoeroepoep als gevolg).

De kinderen vinden het prachtig, maar ook wel een beetje eng. Het is echt een stel helden op sokken! Wij hebben ons laten vertellen dat ze ‘s-ochtends voor de deur van de caravan zitten. Nou, ik ben benieuwd! Verder is het echt ijskoud!! We ademen echt wolkjes. Helaas zijn we daar qua kleding niet helemaal op berekend. Ik heb wel wat warme kleren ingepakt maar niet heel veel. Laten we maar hopen dat dit alleen hier is en dat we de rest van onze trip wat warmer weer hebben

Ook uniek en minder leuk wat mij betreft is dat we hier niet alleen geen internet, maar zelfs geen ontvangst hebben met de telefoon. Dus er zit nu echt niets anders op vanavond dan of mijn boek gaan lezen (niet heel verkeerd natuurlijk) of eens goed op een rijtje te zetten wat ik nu wil. Hmmm… ik denk dat het het boek wordt ;-)

Morgen gaan we The Grampians eens verkennen. Ben heel benieuwd…

Carmen.

Mount Gambier

Maandag 16 mei

Weer geen internet en dus geen update op de blog. He jammer, ik loop zo steeds verder achter. Maar goed, niets aan te doen.

Vanochtend eerst binnen ontbijten, het was te koud om buiten te eten. Daarna moest ik echt even wassen, aangezien Robin een ongelukje gehad had met zijn broek, hij maar 2 lange broeken heeft en het hier vrij koud is… Tsja, had ik toch voor meer lange broeken moeten zorgen… Maar goed, nadat we ontbeten hadden, hebben de kids even in de speeltuin gespeeld en hebben we een kijkje genomen op het strand waar deze streek om bekend is.

Tsja, in de zomer vast heel mooi, nu ook wel, maar toch minder spectaculair. En koud! Er stond een gure wind, dus de kids hadden het al snel weer gezien. Ik moest ook terug om de was in de droger te doen, dus helaas geen lekkere lange strandwandeling deze keer.

Geen andere campinggasten = niet leuk!

Na het drogen van de was alles ingepakt en weer op weg gegaan naar onze volgende bestemming: Mount Gambier. Maar uiteraard wel met een tussenstop in een prachtig plaatsje waar we gezellig wat hebben gegeten, de kinderen weer hebben gespeeld in een speeltuin en we genoten hebben van het zicht op de zee die er hier prachtig uit zag!

De weg naar Mount Gambier was makkelijk gevonden. Mount Gambier is bekend omdat het gebouwd is op en rondom een slapende vulkaan krater. De vulkaan heeft 4 belangrijke kraters, met in alle vier een meer. De bekendste is “Blue Lake” een prachtig meer, wat verantwoordelijk is voor de watervoorziening voor Mount Gambier en bekend staat om zijn kleurverandering per seizoen, van grijs in de winter naar turkoise blauw in de zomer. Voor aankomst op de camping hebben we het uitzicht op twee van de vier meren bewonderd.

Daarna snel naar de camping, waar we erachter kwamen dat het hier slechts 14 graden is. Brrrr koud!!

De camping is prachtig gelegen en gelukkig wat beter ‘bewoond’ dan de camping in Robe.

De kids hadden al meteen twee vriendjes, dus dat was erg leuk. Morgenochtend misschien nog even rondkijken, maar dan gaan we toch weer door naar de Grampians, een natuurgebied in Victoria. Nu snel naar bed, want het is inmiddels weer de hoogste tijd.

Carmen.

Robe

Zondag 15 mei

Wat heerlijk: de kinderen werden pas om kwart voor 8 wakker! Op deze manier bevalt het mij wel zo op vakantie zijn. Ze wilden meteen naar het springkussen, dus aankleden en hop, weg waren ze. Wat mij de gelegenheid gaf om de bedden op te ruimen en even lekker te gaan douchen. Na een lekker ontbijtje buiten wilden de kids het liefste nog even spelen, zodat ik mijn resterende internettijd nog kon gebruiken voor het uploaden van weer een heleboel foto’s op de blog. Door het uploaden van de foto’s en de beperkte beschikbaarheid van internet lig ik nu al een week achter… Nou ja, niets aan te doen.

Iets na 11-en reden we weg van de camping, op weg naar de Limestone Coast. Het was een flinke rit vandaag. En de vraag of de kinderen mij een beetje wakker houden tijdens het rijden is hiermee wel beantwoord:

Gelukkig heb ik helemaal geen moeite met rijden, dus is dit geen enkel probleem ;-)

Uiteraard hebben we een paar tussenstops gehouden, waardoor we uiteindelijk pas om half vijf op de plaats van bestemming aankwamen: het plaatsje Robe aan de Limestone Coast. De route viel mij eigenlijk een klein beetje tegen. Op de kaart leek het alsof we een flink stuk langs de kust zouden rijden, maar we hebben maar weinig zee gezien helaas. En dat terwijl de stranden hier juist zo prachtig moeten zijn. Morgenochtend maar even gaan kijken, voordat we naar onze volgende bestemming gaan rijden. Gelukkig hoeven we morgen niet zo ver, ik denk dat we maar 2 uurtjes hoeven te rijden en dat is wel fijn.

De kinderen waren helemaal blij dat we weer naar een Big 4 camping gingen, net als degene waar we hiervoor stonden, maar helaas valt hij een beetje tegen. Er zijn bijna geen campinggasten (ik denk dat er 4 of 5 andere campers/caravans staan), het springkussen is blijkbaar niet zo fijn en de gamesroom is dicht in verband met een verbouwing. Gelukkig blijven we hier maar 1 nachtje.

Omdat we zo laat pas aankwamen en ik geen boodschappen meer gedaan had, zijn we meteen weer op zoek gegaan naar iets om te eten en zijn we terecht gekomen bij een gezellig en lekkere Italiaan. De kids hebben lekker pizza op en ik heb genoten van een heerlijk visgerecht. Inmiddels is het kwart over acht en liggen de kids lekker op 1 oor. Internet heb ik niet, dus vandaag geen blog update meer. Ik ga lekker even lezen en dan ook maar vroeg mijn bedje in. Vandaag verder geen foto's meer gemaakt, dus deze post slechts met 2 foto's...

Carmen.