Feestje !!

Het is alweer twee dagen geleden, maar toch de moeite van een apart blogbericht waard (al zeg ik het zelf).

Zondag waren Marc en ik namelijk 12,5 jaar getrouwd!



Wat een tijd alweer! En wat apart om dat nu hier te vieren....

Erg fijn dat er de nodige familie is, maar ik heb 's-ochtends aan de telefoon met mijn moeder toch even een paar traantjes weggepinkt dat mijn ouders, broers en zus er niet bij konden zijn. Op dagen als deze wil je het liefste met je hele familie herinneringen ophalen. Dat hebben we natuurlijk ook gedaan, zowel met de familie hier, als telefonisch met de familie in Nederland, maar ja, we waren toch niet helemaal compleet.

Desalniettemin hebben we toch een heerlijk dagje gehad hoor!
's-Ochtends hebben we lekker met elkaar ontbeten en werden Marc en ik verwend met een aantal mooie kado's. Na het ontbijt kreeg Marc zijn kado van mij: een lijst met daarin twee houten beeldjes. Ik heb een foto gemaakt om het wat duidelijker over te kunnen brengen. Hij staat nog niet waar hij moet komen te staan (helaas kunnen we hier geen zware dingen ophangen), maar om een idee te geven toch deze foto.


De kinderen hebben na het ontbijt lekker gezwommen en aan het eind van de ochtend zijn we met zijn allen naar de stad gegaan. Daar hebben we lekker een gebakje gegeten en heeft Marc van mij nog een armband gekregen.

Lopend naar de South Bank kwamen we het reuzenrad tegen en aangezien we daar al veel langer een keer in wilden, besloten we het er nu maar een keer op te wagen. Een paar foto's vanuit het reuzenrad.

Halverwege zit je al best hoog...

Uitzicht op de South Bank (lijkt zo vanuit de hoogte niet veel voor te stellen).

Erg leuk om een keer gedaan te hebben. Het rad lijkt al best groot vanaf de grond, maar wanneer je erin zit, is het helemaal hoog!

Hierna hebben we nog even rondgelopen op de South Bank en de markt die daar in het weekend altijd is, waarna we weer met de bus terug naar huis zijn gegaan. 's-Avonds zijn we tot slot met zijn allen gezellig gaan eten bij een soort café/restaurant in de buurt. Daar kregen we van Amber een paar mooie origami vouwwerkjes als kado. Het eten was lekker en het was gezellig, kortom een leuke en gezellige afsluiting van deze toch wel bijzondere dag.


Ik heb hem niet helemaal in mijn mond... oh ja, toch wel.

Ziet er gezellig uit toch?? Dat was het ook!

Oh jee, nu lijkt het net alsof ik helemaal geen kado van Marc gekregen heb en niks is minder waar. Ik heb hem alleen nog niet helaas.
Zaterdag heb ik van Marc een werkelijk schitterende ring gekregen, maar aangezien hij nog wat groter gemaakt moest worden, moet ik daar nog even op wachten. Die foto volgt dus nog!!

Carmen.

Kerst in de zomer: heel apart...

Even snel tussen de bedrijven door weer een update, alhoewel, even....

Zoals ik in de vorige update al vertelde hebben we aan het begin van de week lekker gewinkeld. Maandag zijn we met de meiden lekker naar Indooroopilly geweest. Kim was op zoek naar een zomerjurk en een paar hemdjes en Karin wilde nog een korte broek. Dat lukte uiteindelijk heel goed, dus het was een geslaagd shop dagje. De mannen waren ondertussen ook in Indooroopilly, maar zij waren geinteresseerd in hele andere dingen, zodat het opsplitsen voor beide partijen prima werkte.

Dinsdag wilden Karin en Bert nog een paar kerstkadootjes kopen en aangezien Kim en Jeffrey graag een dagje thuis bleven, konden ze dit lekker met zijn tweetjes doen. Wij vermaakten ons ondertussen prima thuis met lekker zwemmen (Marc en de kinderen) en een beetje in huis rommelen (ik).



Woensdagochtend waren Karin en ik al weer vroeg op pad om de kerstboodschappen te gaan doen en dat was maar goed ook. Tegen de tijd dat wij weer weg gingen stonden de auto's in de rij voor een parkeerplaats en daar hadden wij gelukkig geen last van gehad. Toen de boodschappen opgeruimd waren en Harry en Nel opgehaald waren, zijn we met zijn allen naar Mount Coot-tha gereden. Eerst naar de Botanische tuin om lekker wat te nuttigen en daarna de berg op om daar een mooie wandeling te maken.

Deze keer hebben we de aboriginal track gelopen en dat was zelfs met de kinderen goed te doen. Marc en ik hebben wel een heel stuk met Robin op ons nek gelopen, maar gelukkig gaat dat nog redelijk en loopt hij ook steeds meer zelf.



Alhoewel de wandeling goed te doen was, kwamen we toch redelijk uitgeput weer op het uitkijkpunt aan, waar we lekker genoten hebben van wat te drinken en uiteraard het schitterende uitzicht.

Weer terug thuis besloten we met een klein groepje toch nog even naar de stad te gaan. Kim was er achter gekomen dat haar sandalen echt veel te klein waren en dat het niet echt ideaal is om op slippers een dergelijke wandeling te maken en aangezien het plan was om op tweede kerstdag weer te gaan wandelen en Marc op internet gezien had dat de winkels in de stad open zouden zijn tot 9 uur.....
Om half zes kwamen we aan in de stad om er achter te komen dat de winkels al aan het sluiten waren. Dat was balen! Snel nog een paar winkels langsgerend en wel een paar slippers voor Jeffrey kunnen 'scoren', maar helaas geen sandalen voor Kim.

Na een snelle hap zijn we nog even bij de grote kerstboom gaan kijken om te zien hoe deze eruit ziet in het donker. Erg leuk gedaan moet ik zeggen. Voor de kerstboom staat een tafereeltje van de kerstman in zijn slee, voortgetrokken door rendieren.
Dit tafereeltje is overdag niet heel bijzonder, maar 's-avonds erg leuk om te zien. Helaas was het niet mogelijk om foto's te maken zonder andere mensen erop, maar ja, dat is ook wel logisch natuurlijk.


En heb je dan het kerstgevoel??? Niet echt, moet ik zeggen. Ondanks de Kerstversiering in de winkelcentra en thuis is het toch heel vreemd hier. Je hoort weinig kerstmuziek, je loopt in je korte broek en hemd te puffen van de hitte en ook buiten is weinig te zien van de kerst (uitbundig versierde huizen zijn ver te zoeken).

Maar natuurlijk hebben we het wel gevierd. Eerste Kerstdag begonnen we met een gezamenlijk ontbijt, uiteraard lekker buiten.

De Kerstman had 's-nachts al een paar kadootjes bij de boom gelegd, maar toen Amber, Robin en Marc terug kwamen met Harry en Nel, die uiteraard even snel opgehaald moesten worden, lag er buiten een hele berg kadootjes!

Dat was natuurlijk helemaal fantastisch. Maar wat een frustratie dat die niet meteen opengemaakt mochten worden.... Robin had het er best moeilijk mee, vandaar dat hij voor het ontbijt vast 1 kadootje open mocht maken.

Na het ontbijt even snel opruimen en daarna om de beurt een kadootje uitzoeken en uitpakken. Wat een feest en wat zijn we verwend! Een paar foto's om een indruk te geven:

Amber met haar nieuwe step.

Robin kon niet wachten: alles moest meteen in elkaar gezet worden!


Wat is dit voor een rare vogel? En dan bedoel ik niet Nel of Amber.

De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en 's-avonds hebben we weer lekker met zijn allen geBBQd.

Tweede Kerstdag wilden we wel wat gaan ondernemen, dus zijn we naar Lamington National Park gereden. Vroeg uit de veren en lekker op tijd op pad. Alleen al de route er naartoe was schitterend. Het laatste stuk was door het regenwoud op de berg naar boven. Prachtige uitzichten, diepe afgronden en smalle wegen, kortom heel avontuurlijk. Boven uiteraard eerst even lekker genoten van een kopje koffie op een terras met een schitterend uitzicht en hele mooi gekleurde, maar wel heel brutale vogels.

Daarna het regenwoud ingegaan voor een mooie wandeling.

Wat de wandeling extra bijzonder maakte was de Treetop Walk: een brug door het regenwoud, waarmee je weer een hele andere indruk krijgt van het regenwoud.
Na de Treetop Walk kwamen we uit in de Botanische tuin en daar hebben we onze eerste kennismaking gehad met slangen in het wild (zijnde niet in een dierentuin of iets dergelijks).

Het eerste exemplaar bleek nog bijzonder giftig ook, dus dat was minder en toen we nog een tweede slang tegen kwamen,

besloten we maar terug te gaan. Je loopt toch met kleine kinderen en daarmee moet je toch nog wat extra voorzichtig zijn.
Na nog wat gegeten te hebben op een schitterend terras niet ver daar vandaan, zijn we na een korte tussenstop bij O'Reilly's wijnhandel (heerlijke wijn en port gekocht) weer terug naar huis gereden.

Zaterdagochtend moest er natuurlijk weer het een en ander gebeuren in huis, boodschappen doen, etc. Daarna weer met de bus richting stad om halverwege over te stappen op de Citycat. Dat moet je natuurlijk ook een keer gedaan hebben als je in Brisbane bent. Lekker even in de stad rondgelopen en geshopt. Jeffrey heeft een pet gekregen (wilde hij graag) en Kim is gelukkig geslaagd voor een paar sandalen. Na een snelle hap nog even naar de Botanische tuin in de stad om de flying foxes (vleermuizen) over te zien vliegen. En niet zomaar een paar, maar echt een heleboel. Best moe van het vele lopen daarna weer lekker met de bus naar huis.


Vandaag is voor ons een hele bijzondere dag (ik ben begonnen met schrijven op zaterdag, maar inmiddels is het zondag), maar daarover een aparte posting.

Dus tot heel binnenkort.

Carmen.

Druk in huis

Voor de hele trouwe lezers misschien wel een teleurstelling: geen blogbericht afgelopen week, dus dat moest ik snel rechtzetten met een 'ouderwets' lang bericht.

Het was ook een hele drukke, aparte week. Bert en Karin zijn afgelopen donderdag aangekomen in Brisbane, uiteraard samen met Kim en Jeffrey (de kids). De eerste paar dagen van deze week had ik het druk met het voorbereiden van het bezoek: bedden verschonen, poetsen, boodschappen doen, etc, etc. Daarnaast had ik voor Robin een zogenaamd 'vakantie blok' voor zwemles geboekt: elke dag om half negen een half uurtje zwemles, gedurende 1 week. Voor moeders iets minder leuk, elke dag naar zwemles rijden, maar voor Robin erg leuk en goed. Hij gaat echt met sprongen vooruit en heeft echt plezier, een heel verschil met de eerste zwemlessen dus. Gelukkig klikte het ook goed met de 'nieuwe' zwemjuf, wat uiteraard ook erg belangrijk is. Het klikte zelfs zo goed, dat ik voor volgende term (volgend kwartaal) Robin meteen maar heb opgegeven voor zwemles bij deze juf.

Afgelopen maandag moest ik er echt aan geloven: de kerstversiering moest uit de kast gehaald en de kerstboom opgetuigd. Heel raar hoor: buiten en binnen is het snikheet en wij staan de kerstboom op te tuigen..... Amber en Robin vonden het in ieder geval erg leuk om te doen en zijn ook blij met het resultaat.

Dinsdag zijn de kinderen samen met Harry en Nel een dagje naar Ipswich gegaan, met de trein, dus dat was een echt uitje voor de kinderen. Dat gaf mij de gelegenheid om even lekker door het huis heen te gaan, helemaal goed dus.

Woensdag had ik nog een voorlopig laatste vergadering van het onderwijsteam van de Duyfkenschool. Deze vergadering stond eigenlijk gepland voor de week voor de vakantie, maar aangezien wij die tijd hard nodig hadden voor het maken van de rapporten, was de vergadering een week verzet. De vergadering werd bij Anne Marije gehouden en aangezien zij in Scarborough woont, leek het mij leuk om dit te combineren met een bezoek aan Lien en de kinderen. Met de kinderen dus op weg naar Scarborough! Helaas hadden we de tas met speelgoed op de bank laten staan (heel handig), dus was het voor de kinderen nog iets moeilijker om zichzelf te vermaken terwijl wij vergaderden. Naast het feit dat ze natuurlijk niet konden wachten om naar Kim en Nick te gaan....
Maar goed, na een toch wel nuttige vergadering, om kwart over twee vertrokken naar Lien, die maar 5 minuten bij Anne vandaan bleek te wonen. De middag was weer erg gezellig. De kinderen vermaakten zich opperbest in het zwembad en wij konden weer lekker bijkletsen. Omdat het toch vakantie was, had ik al met Marc afgesproken dat ik na de spits pas weer terug zou rijden (het is toch wel zo'n uurtje rijden en aan de andere kant van de stad, dus in de spits is het niet fijn terug rijden). We hebben dus gezellig bij Hans en Lien gegeten en zijn daarna weer naar huis gegaan.

Donderdag was Marc al lekker vrij! Zijn eerste echte vakantie hier in Australië: daar was hij dus ook echt aan toe.
's-Ochtends zijn we eerst Harry en Nel op gaan halen, die op verzoek van Robin een keer bij zwemles kwamen kijken. Na de zwemles zijn we naar Mount Coot-tha gereden om Harry en Nel daar af te zetten, zodat zij lekker konden gaan wandelen in de Botanische Tuin. Wij hadden daar helaas geen tijd voor, aangezien er nog het een en ander gedaan moest worden. Eerst boodschappen doen en daarna snel naar huis om het een en ander klaar te zetten en de laatste dingen schoon te maken. We hebben Robin zijn bed verplaatst naar onze slaapkamer (tot onze verbazing past dat ook nog, we hebben dus best een grote slaapkamer) en op zijn kamer hebben we twee luchtbedden neergelegd voor Kim en Jeffrey. Karin en Bert kunnen samen op de logeerkamer en dus ligt het nu lekker vol. Alleen Amber heeft nu nog een kamer helemaal voor zichzelf. Niet dat ze dat leuk vindt overigens, maar wel het beste aangezien Amber heel licht slaapt en anders niet aan haar rust toekomt (en diegene bij haar op de kamer dan ook niet). Kim heeft wel beloofd een paar nachtjes bij haar te komen slapen, dus daar is ze heel blij mee.

Aan het eind van de middag zijn Amber en Marc met de bus en de trein naar het vliegveld vertrokken om daar eerst een huurauto op te halen en daarna (veel belangrijker nog) Karin, Bert, Kim en Jeffrey op te wachten en naar ons huis te brengen, voor een hopenlijk lange, gezellige vakantie.

Deze foto is uiteraard later in de week genomen, maar hij is wel erg leuk toch?

Harry en Nel vonden het ook heel leuk om hen weer te zien, dus die waren ondertussen naar ons huis gekomen om samen met mij op het bezoek te wachten. Het weerzien was weer super leuk. Fijn om iedereen weer eens in het echt te zien, te spreken en lekker eens een knuffel te geven. Ook is het leuk om met anderen de dingen die wij hier meemaken en zien te delen. Die avond hebben we uiteraard tot in de late uurtjes lekker buiten zitten kletsen. De volgende ochtend was het al weer vroeg dag: Amber en Robin waren om iets na zessen al wakker en mochten ook al vroeg Kim en Jeffrey wakker gaan maken: keten dus!

Na het ontbijt moest het zwembad natuurlijk uitgetest worden en gelukkig is het goedgekeurd (was ik niet bang voor overigens)! Met name Kim, maar ook Jeffrey is er niet uit weg te slaan, tot grote vreugde van Amber, die ook het liefste de hele dag in het zwembad ligt (maar niet alleen, dus zij kan haar hart ophalen). Daarna gezellig met zijn allen met de bus naar de stad. Harry en Nel stapten onderweg ook gezellig in, dus de bups was weer compleet. Niet helemaal ideaal met zo'n grote groep in de stad rondlopen, maar wel gezellig en dat is het belangrijkste. Lekker op een terrasje gezellig kletsen en genieten van de pasverworven kadootjes (verlate verjaardagskadootjes voor Amber en Robin):

En wat heeft Marc nu? Een stoere nieuwe gitaar??


Of is dit de rechtmatige eigenaar? Lijkt mij van wel....

Aan het eind van de middag weer huiswaarts voor nog een duik en daarna een heerlijk stuk pizza. Al veel vroeger dan verwacht vielen de oogjes dicht, dus zijn we met zijn allen lekker op tijd naar bed gegaan.

Zaterdagochtend was het weer gezellig vroeg, waardoor we om acht uur al helemaal klaar waren met ontbijten, aankleden, etc. en Karin en ik al in de auto zaten om samen boodschappen te gaan doen, ongelooflijk! Wel lekker overigens, zo vroeg, is het nog heerlijk rustig in de winkel. Om een uurtje of elf zijn we naar Lone Pine gereden. Lone Pine blijft voor ons en met name voor de kinderen steeds weer leuk, helemaal wanneer je dit kunt delen met familie die het allemaal nog niet eerder gezien hebben. We hebben weer een heleboel foto's gemaakt, ook altijd leuk.

De kangoeroes waren lekker lui...

Robin is inmiddels totaal niet bang meer en loopt vrolijk eten uit te delen.


Zal ik het zelf opeten....................... Durf ik te aaien, of niet....


Lijkt mij pijnlijk, maar is wel bijzonder om te zien.


Ook Bert vond het erg leuk om de kangoeroes te voeren en zie die meiden nu lopen, mooi toch!

De pauw liet zich ook van zijn mooiste voor- en achterkant zien.

Zaterdagavond wilden we lekker gaan BBQ-en. Even leek het erop alsof het ons weer zou gaan gebeuren: dreigende wolken aan de lucht, maar gelukkig bleef de regen ons deze keer besepaard en hebben we heerlijk buiten kunnen BBQ-en. Wel was het inmiddels best aardig afgekoeld, maar dat is best lekker na een paar hele hete dagen, zeker om het in huis weer een beetje op aangenamere temperaturen te kunnen krijgen.

Vanochtend zijn we gestart met een heerlijk gezamenlijk ontbijt, uiteraard buiten. We wilden naar de South Bank en aangezien het daar in de loop van de dag best druk en heet kan worden, wilden we een beetje op tijd vertrekken. Om half tien dus vertrokken met de bus naar de stad om een heerlijk ochtendje op de South Bank door te gaan brengen. Het was wel bewolkt en er stond nog steeds wat wind, maar het was heerlijk op de South Bank. De kinderen (inclusief Robin) waren niet uit het water te slaan en wilden alleen voor een doughnut het water uitkomen (bleek later).



Aan het begin van de middag begon het wat meer te betrekken, dus hebben we de spullen gepakt en zijn we gezellig nog wat rond gaan lopen op de markt. Daar zijn ook weer de nodige souvenirs gekocht, altijd leuk natuurlijk.
Inmiddels wilde met name Kim wel weer naar huis, zodat ze nog even kon zwemmen in het zwembad, wat we dus maar hebben gedaan. De kinderen waren na deze dag best moe (al wilden ze dat niet toegeven), dus die zijn lekker op tijd naar bed gegaan.

Voor de komende dagen staat er al best weer wat op de agenda: lekker shoppen met de meiden c.q. de mannen (oftewel, we splitsen op), kerstinkopen doen (Karin en Bert) terwijl de kinderen met ons lekker thuis blijven (op verzoek van Kim en Jeffrey), uiteraard Kerst vieren, een trip naar het Hinterland en ga zo maar door. We hoeven ons dus in ieder geval niet te vervelen, maar daar waren we ook niet echt bang voor.

Ik weet niet of ik iedere week tijd zal hebben voor de blog, maar dat zien we de komende tijd wel weer, ik zal mijn best doen om het een beetje bij te houden.

Als afsluiter een bijzondere foto: staat outback Jack nu te stofzuigen???


Oh nee, het is outback Bert!


Tot de volgende update!

Carmen