Echt Hollands (of eigenlijk Drents)

Amber heeft elke week op woensdag op school haar zogenoemde 'talk'. Dit houdt in dat ze binnen een bepaald thema iets in de klas moet vertellen. Deze week is dat 'make and bring', waarvoor de kinderen thuis dus iets moeten maken, dit meenemen en hier iets over vertellen. Gisteravond vroeg ze mij of we vandaag kniepertjes konden maken voor haar 'talk'. Aangezien kniepertjes maken nogal wat werk is, moest ik daar uiteraard even over nadenken, maar uiteraard wist ze me weer over te halen.


Ook wel weer leuk aangezien kniepertjes volgens mij echt Hollands zijn, of eigenlijk echt Drents. Voor diegenen die het niet weten: kniepertjes zijn hele dunne koekjes, waar je er (althans volgens de Kuipertjes) het liefst een hele stapel van achter elkaar opeet. Je bakt kniepertjes op een speciaal kniepertjes-ijzer. Marc is zolang ik hem ken, maar ik denk zijn hele leven al, gek op kniepertjes, maar dan wel die van oma Kuiper (de oma van Marc). Aangezien er toch iemand moet zijn die deze traditie overneemt (zelf kniepertjes bakken) en iedereen bij ons er inmiddels gek van is, heb ik inmiddels niet alleen een kniepertjes-ijzer, maar ook het recept van oma. Helaas voor Marc (en de kids) maak ik ze niet heel erg vaak, want het is erg veel werk. Het kost ongeveer 2,5 uur om een beslagkom vol deeg weg te bakken. Maar ja, dan heb je wel een hele bak kniepertjes natuurlijk.


Vanmiddag dus aan de slag gegaan, samen met Amber. Uiteraard wilden de kids het beslag proeven. Daarna was het bakken geblazen. Aangezien ik het nog een beetje eng vind om Amber de koekjes daadwerkelijk te laten bakken, deed zij steeds het deeg op het ijzer, waarna ik er een koekje van maakte. De samenwerking verliep dus prima. Voor haar klas hebben we 56 koekjes gebakken (voor iedereen 2 en een paar reserve) en daarna vond Amber het wel weer genoeg. Na een uurtje moest ik aan het avondeten, vandaar dat ik vanavond de rest heb gebakken. Wat een karwei weer zeg! Petje af voor oma Kuiper die er op de een of andere manier altijd een voorraadje van in huis heeft en dus erg vaak staat te bakken.


Maar goed dit is het resultaat: de witte ronde bakjes zijn voor school en de rest is voorraad voor hier. Het kniepertjes-ijzer kan weer voor een poosje de kast in.


Alhoewel voorraad....
Ik denk dat ik blij moet zijn als we er een week mee doen. Erg he!



Carmen.