Aanstelling!

Jawel, het is zover! Sinds afgelopen maandag ben ik officieel aangesteld als juf bij De Duyfkenschool. Het is weliswaar een zeer klein contract qua uren, maar qua werk is het zeker niet zo klein. Niet alleen moet ik nog veel inlezen en natuurlijk wennen aan de nieuwe situatie, maar zowiezo vraagt het werken voor de school veel tijd. De school is in opbouw (de officiele start was in april dit jaar), er zijn nog weinig middelen voorhanden en door het geringe aantal lesuren moet alles buiten de les om en dus in eigen tijd gebeuren. Hoe het nu precies zit met de school wil ik toch graag een keer in een aparte posting vertellen, anders wordt dit helemaal zo'n enorm lang verhaal, dus daarover echt nog een keer meer informatie. Alvast twee fotootjes van mij in 'aktie' met 'mijn kids'.

Het is bij De Duyfkenschool natuurlijk niet alleen maar hard werken, er is gelukkig ook tijd voor leuke dingen. Zoals afgelopen zaterdag toen we tijdens een BBQ in het park aandacht wilden geven aan de wisselingen in het bestuur, bij de leerkrachten en het zwangerschapsverlof van de voorzitter van het bestuur van de school, Danielle. Het principe van de BBQ in het park is eigenlijk heel simpel. Je neemt mee wat je zelf lekker vindt en deelt dit met de rest. De BBQ staat in het park (vrijwel alle parken in Brisbane hebben minimaal 1 BBQ) en wordt zowel door gebruikers als door de gemeente schoon gehouden. Dus het is een kwestie van spullen meenemen, BBQ aan en gezellig met z'n allen eten. Uiteraard laat je de BBQ na gebruik weer zo achter dat de volgende persoon of groep hier weer gebruik van kan maken, ideaal en erg gezellig. Rebekka had voor Daniëlle een speech, compleet met speciale uitgave van 't Postduyfken (de nieuwsbrief van de school) opgesteld en voor de kleine was er een rompertje gekocht in de kleuren van de school, waar het embleem van de school opgemaakt was. Erg leuk! Voor Annemiek (voormalig secretaris van het bestuur) en Rebekka (mijn voorgangster) waren er kadootjes gekocht en die vielen uiteraard in goede smaak. Rebekka gaf aan mij nog een paar weken uit te komen helpen voor zover mogelijk, dus dat is helemaal top! Gezellig en handig.
De kids vermaakten zich prima in de speeltuin. Het was erg gezellig en leuk om iedereen een keer op deze manier te zien en te spreken en ook de partners te ontmoeten.

De zondag hebben we besteed aan de noodzakelijke administratieve klussen, boodschappen doen en dergelijke dingen. Niet heel erg spannend, maar wel nodig.

Maandagochtend heeft Robin een proefles gehad bij Splitz Gym. Andrea had mij gemaild dat zij een proefles zou gaan doen met Romy (haar dochtertje van drie) en of wij misschien ook zin hadden om mee te gaan. Op zich leek mij dit wel wat voor Robin, dus vandaar dat we om half tien bij de gymzaal stonden. Het was een erg leuke les. De ruimte was erg leuk, veilig en uitdagend ingericht en de instructrice slaagde erin om zelfs Robin mee te laten doen met de les en dat wil op zich heel wat zeggen hoor. Het meest fantastisch vond Robin wel het 'bad' met schuimrubberen vierkanten waar je in kon duiken. Helaas was ik mijn fototoestel vergeten, maar Andrea heeft wel foto's gemaakt. Zodra ik die heb, zal ik deze publiceren om het verhaal te verduidelijken. Robin vertelde mij achteraf dat hij de gym erg leuk had gevonden, dus dat is zeker een goed teken.

's-Middags met allebei de kids bij twee zwembaden gekeken voor eventuele zwemlessen. Amber had namelijk aangegeven dat zij graag op zwemmen wilde. Dat is natuurlijk nooit verkeerd, dus moesten we op zoek naar een zwemschool. Op basis van ons bezoekje heeft ze gisteravond (woensdag) voorgezwommen in het zwembad van Indooroopilly State School zodat er een inschatting gemaakt kon worden van haar niveau. Na de 'spring break' (lente vakantie) kan ze daar als het goed is gaan starten met zwemmen.
Robin kon helaas niet terecht in Indooroopilly, dus voor hem ga ik nog verder kijken.

Dinsdagochtend eerst gezellig naar de playgroup en daarna de spullen pakken voor mijn les 's-middags in Bardon. Yvonne kwam weer op de kids passen, wat ze allebei erg leuk vonden, dus dat gaat gelukkig allemaal goed. Helaas was Amber 's-middags op school erg gevallen en had ze haar beide knieën flink bezeerd. Daar heeft ze nog steeds erg veel last van.
De les zelf was weer erg leuk en de kinderen (en ikzelf natuurlijk) hebben hard gewerkt. We zijn bezig met het thema voeding dus daar hebben we het nodige over besproken, gelezen en natuurlijk hebben we er ook liedjes over gezongen.

Woensdagochtend had ik met Lien (en de kids) afgesproken bij de IKEA. Nick en Kim gaan nog niet naar school, dus die konden tot Robin's vreugde gezellig mee. Wel sneu voor Amber, maar om haar nu van school te houden om naar de IKEA te gaan.... nee, dat gaat iets te ver. Heerlijk hoor, zo'n dagje IKEA. Het is dat de bordjes in het Engels zijn en de prijzen in dollars, anders waan je je gewoon weer in Delft of Amsterdam en dat is af en toe best wel eens leuk. We hebben lekker geshopt en het was weer erg gezellig, maar het was eigenlijk net te kort. Ik moest natuurlijk wel weer op tijd terug zijn om Amber op te halen. En ik moet eerlijk bekennen, dat haalde ik net niet (5 minuten te laat) foei! Dus misschien binnenkort nog een keer, maar dan zonder kids??? En dan natuurlijk ook het liefst zonder deadline of in ieder geval met iets meer beschikbare tijd. Het is ook nooit goed hè!

Vanochtend zijn we weer gezellig naar de playgroup geweest en vanmiddag hebben we nieuwe schoenen gekocht voor Amber. Ook Amber bleek hard aan nieuwe schoenen toe (voor Robin hadden we vorige week al nieuwe gekocht) aangezien haar sportschoenen die ze draagt bij haar uniform toch wat te klein waren geworden. Ze wilde ditmaal echte schoolschoenen (jawel, die bestaan echt) en ze is er superblij mee. Zodra ik hier een foto van heb, zal ik hem op de blog zetten.

Morgen een dagje thuis aan de slag en morgenavond komt Marc weer gezellig naar huis, dan is het weer lekker weekend. Wat we dan gaan doen? Geen idee, daar zal ik in een volgende posting vast wel weer verslag van doen.

Aangezien ik geen nieuwe foto's heb gemaakt deze week, heb ik deze posting voor de foto's geput uit het bestand met foto's van Harry en Nel. De foto's zijn dus van een maand of twee geleden, maar nog steeds erg leuk natuurlijk. Zoals deze van Marc achter de pc en samen met zijn moeder in het park.

En deze twee foto's wil ik jullie ook niet onthouden. Links een foto van Robin en Amber bij de ibissen die hier volop rondlopen en bij de foto rechts hoef ik denk ik geen uitleg te geven.


Tot slot nog het volgende:
Patricia en Reinier, als jullie dit lezen: van harte gefeliciteerd met jullie 10-jarig huwelijksfeest!

Tot de volgende update!


Carmen.

Het weekend is veel te kort

Het is alweer woensdag dus ik moet wel even goed nadenken over wat we afgelopen weekend hebben gedaan. Dat zegt of iets over het weekend of iets over mijn geheugen, of misschien wel beide. In ieder geval hebben we een lekker rustig weekend gehad. Zaterdag uiteraard weer de nodige boodschappen gehaald en aangezien Marc wel weer eens zin had in een lekkere Chicken Curry, besloten we bij Indooroopilly de boodschappen te gaan doen. Ze hebben daar een grote foodcourt (net als in vrijwel alle grotere winkelcentra) waar voor vrijwel iedereen wel iets te halen valt. Voor diegenen die het concept van de foodcourts niet kennen even kort. In een foodcourt vind je meerdere 'eettenten' bij elkaar, met over het algemeen in het midden een grote ruimte met tafeltjes en stoeltjes. Het idee is dat je bij een van deze tenten eten gaat halen en vervolgens gaat zitten om je eten op te eten. Dat is op zich natuurlijk niet zo bijzonder, maar het leuke aan deze opzet is dat je dus ook bij meerdere tenten eten kunt halen. In ons geval: de kids eten graag van de MacDonalds, dus we halen bij de Mac twee happy meals en voor ons halen we dan bij de japanner een portie chicken curry. Zo kan je toch samen eten en tegelijkertijd dat eten waar je zelf trek in hebt. En dat alles voor een meer dan redelijke prijs (over het algemeen).
Het nadeel van een foodcourt vind ik zelf in ieder geval dat het redelijk sfeerloos is en het over het algemeen ook erg druk en dus lawaaierig is. Maar goed, voor zo af en toe best eens lekker en makkelijk.

We moesten wel op tijd weer naar huis, aangezien Amber 's-middags een verjaardagsfeestje had van Matilda en Lydia, twee klasgenootjes van Amber. Het feestje werd gegeven in een achterkamer van een speelgoedwinkel (heel goed bedacht commercieel gezien) annex knutselworkshopzaak (niet echt goed Nederlands vrees ik). In anderhalf uur tijd hebben de kids getekend, geverfd, spelletjes gedaan, wat gedronken, chips gegeten en taart gegeten, wat mij erg verbaasde in die tijd. Wat ik overigens ook erg apart vind is dat ze hier de taart over het algemeen pas tegen het eind van het feestje 'doen'. Heb je je eerst vol zitten stoppen (sommigen doen dat) met dingen als chips, toastjes, etc. krijg je vervolgens nog taart! In ieder geval niet zoals wij dat gewend zijn zullen we maar zeggen.

Om even deze grote lap tekst te onderbreken, een foto die al eerder was gemaakt (bij het optreden van fifi), maar die ik volgens mij nog niet had opgenomen op de blog.



Zondag eerst thuis weer wat aangerommeld waarna Marc met de kids naar Lone Pine is gaan lopen. Dit om mij wat tijd te geven om mij voor te bereiden voor mijn eerste lessen op de Duyfkenschool. Om een uurtje of drie besloot ik ze tegemoet te lopen om toch nog een beetje te kunnen profiteren van het stralende zonnetje. Alleen maar binnenzitten is zeker met dit weer echt niet fijn! Ik was nog niet helemaal klaar met de voorbereiding, maar was wel aardig op streek. Lone Pine was weer erg leuk geweest en de kids vonden het een leuke verrassing dat ik nog een stukje mee kwam lopen. Amber heeft erg mooie foto's gemaakt, maar die heb ik nog niet op de PC gezet, dus die houden jullie tegoed. Daarom twee foto's van een eerder bezoek aan Lone Pine, die volgens mij de blog nog niet hadden gehaald (en anders voor de tweede keer vast ook nog wel leuk als illustratie).



En zo was het veel te korte weekend alweer bijna om. Marc vertrok maandag weer naar Sydney waar hij vandaag te horen heeft gekregen dat hij toch echt tot begin november in Sydney zal moeten blijven werken. Hij had zelf gehoopt dat hij eerder weg zou kunnen (om te gaan werken aan een project in Brisbane), maar helaas kunnen ze geen vervanging voor hem vinden voor het project waar hij nu aan werkt. Hij heeft het zelf nog niet zo door, maar hij is gewoon onvervangbaar..... Een erg vervelend bericht vooral voor Marc, maar natuurlijk ook voor ons. Maar we zullen er het beste van moeten maken.

Gisteren dus voor het eerst de gehele les verzorgd voor de Duyfkenschool. Het was erg leuk. De kids noemden mij (bewust en onbewust) steeds 'juf Rebekka', maar goed, het zij ze nu nog vergeven toch??? Het is een leuke groep kids dus het is leuk om er nu volop mee aan de slag te gaan. Uiteraard nog wel een hele uitdaging gezien het niveau en de leeftijden, maar daarover echt nog een keer meer in een aparte update.

Amber had helaas net op deze avond een concert op school. Van 6 tot 7.30 pm werden er door de diverse groepen allerlei liedjes gezongen. Elke groep en dus ook die van Amber zong drie liedjes. Aangezien ik pas om 6 pm klaar ben met lesgeven en daarna uiteraard nog moet opruimen e.d. had ik met Yvonne (de oppas) afgesproken dat zij vroeg zou eten met de kids en ze daarna naar school zou brengen en daar zou blijven totdat ik er was. Ik kwam halverwege het tweede liedje van year 2 binnen, dus gelukkig heb ik het niet helemaal gemist. Robin lag lekker te slapen op schoot bij Yvonne: wat een lief gezicht en fijn dat hij zich blijkbaar goed genoeg bij haar voelt om dit te doen! Na het concert snel naar huis, kids naar bed, eten en daarna lekker moe op de bank neergeploft.

Vanmorgen werd ik helaas wakker met een meer dan stevige hoofdpijn, dus ik heb me vandaag een beetje rustig gehouden en alleen wat hoogstnoodzakelijke klusjes in huis gedaan. Het zonnetje deed weer flink zijn best, dus tegen het middaguur konden we weer heerlijk buiten zitten. Winter in Australië is niet vervelend hoor! Robin geniet er ook met volle teugen van:


Komend weekend hebben we een BBQ van het bestuur en de leerkrachten (met aanhang) van de Duyfkenschool om de bestuurswisseling die al een poosje geleden heeft plaatsgevonden te bekrachtigen en de voorzitster van het bestuur tijdelijk uit te zwaaien (gaat binnenkort bevallen). Leuk om het groepje een keer bij elkaar te hebben en diegenen die ik nog niet ken te kunnen ontmoeten.

Tot de volgende update.

Carmen.

Ekka holiday

In verband met de jaarlijkse Ekka was afgelopen woensdag een public holiday in Queensland. Laat Marc nu in Sydney werken en dus geen vrij hebben! Dat was dus balen, maar goed, Amber was natuurlijk wel vrij en had vandaag ook nog een vrije dag, dus er moesten leuke dingen gedaan worden. Eerst natuurlijk nog even Ekka uitleggen. Wat is nu Ekka, aangezien wij niet geweest zijn, een beetje moeilijk te omschrijven. Linda omschrijft het op haar blog als: "De Ekka (afkorting van Exhibition) is de Royal Queensland Show, de uit zijn krachten gegroeide jaarmarkt, nu een tien dagen durend festijn met kermis, vuurwerk, concerten, shows, prijzen voor de beste taarten, dieren, houthakwedstrijden en vooral: showbags."

Het leek Amber wel helemaal leuk, zeker gezien het feit dat we op het terrein een groot reuzenrad en allerlei andere attracties hadden zien staan. Maar aangezien we gehoord hadden dat het vrij prijzig is en het altijd erg druk is en ik vooral dat laatste nog niet zo zag zitten met Robin, besloten we wat anders te gaan doen op de vrije dagen.

Woensdag zijn we dan ook samen met Lien, Kim en Nick naar Alma Park Zoo geweest, een dierentuin ten noorden van Brisbane, op een klein uurtje rijden hier vandaan. Aangezien Lien uit Redcliffe, wat al ten noorden van Brisbane ligt, vandaan komt en zij alleen landinwaarts moest rijden, besloten we af te spreken bij de dierentuin zelf. Dan verwacht je dat je vast wel op elkaar moet wachten, of in ieder geval zal moeten zoeken, maar niets bleek minder waar. Bij de dierentuin aangekomen bleek de auto voor ons gewoon die van Lien! Hoe kunnen we het uitkienen zeg!


Waar Australian Zoo, waar wij eerder geweest waren, vrijwel alleen Australische dieren heeft, kan je bij Alma Park Zoo ook dieren uit andere plekken van de wereld tegenkomen. De kids waren het meest enthousiast over het feit dat ze hier ook apen hadden, maar ook andere dieren werden met enthousiasme bekeken. Wat bijvoorbeeld te denken van dit hele schattige exemplaar. Nick was er helemaal weg van en ik overigens ook moet ik zeggen, wat een lief snoetje!
En nog 4 lieve snoetjes:

De kids vermaakten zich weer prima, zowel met elkaar als met het eten geven van de diverse dieren die je eten mocht geven (stond op het zakje voer wat je bij de entree kon kopen). Het enige nadeel was dat er blijkbaar zo veel zakjes voer verkocht werden, dat de dieren in de loop van de dag geen pap meer konden zeggen en dus ook geen voer meer wilden eten. Dus dan bij de kangoeroes maar alleen kijken (vooral naar dit exemplaar met zijn kindje in de buidel) en het voer maar aan de kids geven, grapje!

Dit was toch wel een teleurstelling voor de kinderen, die zich erg op het eten geven verheugd hadden. De volgende keer dus direct doorlopen naar de kangoeroes en niet eerst blijven hangen bij de dieren die je niet mag voeren, zoals deze imposante waterbuffels.

Amber had het erg druk met het bijwerken van haar agenda, maar wilde toch ook nog wel even lachen voor een leuke foto:

Halverwege de middag besloten we nog even een ijsje te gaan eten en laat daar nu net een presentatie te zijn van onder andere een baby krokodil! Iedereen die dit wilde werd uitgenodigd om het beestje over zijn staart te aaien en Amber wilde dat wel proberen. Ze wilde het zelfs nog een tweede keer doen speciaal voor de foto want zoals dat gaat had ik de eerste keer het fototoestel nog niet paraat! Hij was wel klein, maar ik vond het toch wel stoer hoor!
















Ondanks het feit dat we elkaar zondag nog gezien hadden, was het weer erg gezellig en hebben we weer lekker kunnen kletsen. Tot Amber haar grote verdriet gingen we om een uurtje of vier weer ieder ons eigen weg. Om de dag toch nog leuk af te sluiten besloten we thuis een pizza te bestellen. In de tussentijd konden de kids lekker in bad en zaten ze even later frisgewassen en in hun pyjama aan de pizza. Nog even gezellig met papa in Sydney bellen en daarna snel naar bed.

Vandaag zijn we eerst met de bus naar Indooroopilly geweest, uiteraard op verzoek van Amber. Er moesten een paar kadootjes gekocht worden voor het verjaardagsfeestje van twee klasgenootjes van Amber aanstaande zaterdag. Daarnaast moesten we op zoek naar iets Kangoeroe-achtigs. Amber heeft namelijk aanstaande dinsdag een concert op school, waarin zij een Kangoeroe is. Een masker wilde ze niet, dus hebben we bij gebrek aan kangoeroepakken in de winkels een kangoeroe handpop gekocht. Helemaal leuk!
Aangezien we best op tijd weer terug waren, besloten we nog even lekker naar een park te gaan om te spelen. Astrid en Andrea waren met hun kinderen in een park in Fig Tree Pocket (5 minuutjes rijden bij ons vandaan), dus daar zijn wij ook heen geweest en hebben de kinderen lekker kunnen spelen. Tot slot nog even een uurtje naar Lone Pine, aangezien we daar wel heel dicht in de buurt waren en we toch jaarkaarten hebben en daarna weer lekker naar huis. Best een druk dagje dus, maar wel gezellig.

Morgen moet Amber nog een dagje naar school en 's-avonds komt Marc weer lekker naar huis, erg fijn. Ik moet morgen en anders dit weekend hard aan de slag voor de school, aangezien ik voor komende week voor het eerst de les helemaal ga voorbereiden en ook zelf ga geven. Rebekka is er nog wel, dus met vragen kan ik nog bij haar terecht. Als het goed gaat kunnen we afspraken gaan maken over wanneer ik het nu formeel van haar over ga nemen. Dus daarover en over de school in het algemeen in een latere update weer meer.

Voor nu hou ik het hierbij.

Carmen.

Lekker thuis

We hadden deze week hier in Kenmore heel wat bekijks! Amber wilde natuurlijk elke dag op de nieuwe fiets naar school en aangezien ik het niet zo fijn vind om dan een beetje achter haar aan te lopen, moest ik er ook aan geloven. Nu lijkt dat stukje naar school niet zo heel ver en makkelijk te fietsen, maar dat valt toch best tegen. Het is hier niet zo vlak als in Ermelo zullen we maar zeggen! Amber pakt het in ieder geval goed op en ook voor mij is het natuurlijk niet verkeerd om een beetje te bewegen, dus vooruit maar. Wel hebben we zoals ik al zei heel wat bekijks. De kinderen die op de fiets naar school komen kan je voor zover ik zie op twee handen tellen (misschien zelfs wel op 1 hand) en een moeder die haar kind op de fiets komt brengen....? Dat komt hier helemaal niet voor (in ieder geval niet op de school waar Amber naar toe gaat, kan natuurlijk in andere wijken anders zijn). Ook is de fiets waarop ik rij een hele bezienswaardigheid. Iedereen fietst hier op een mountainbike of racefiets (is ook niet gek ook gezien de hellingen) en je ziet hier vrijwel geen ouders met kinderen op de fiets, heel af en toe misschien achter de fiets in een karretje of op zo'n halve fiets die met een stang verbonden is aan de fiets van de ouders, maar heel weinig fietsstoeltjes. En een zitje voorop, dat is al helemaal apart! Een aantal reakties die ik gekregen heb:

- Ben je niet bang dat het stoeltje hem niet houdt?
- Wat een uitkomst zo'n stoeltje voorop!
- Nu kan je je kind tenminste zien zitten, wat een goed idee!
- Dat ze dat hier nog nooit bedacht hebben zeg!

Kortom, we zijn op de fiets blijkbaar een hele bezienswaardigheid. Robin vindt het in ieder geval helemaal geweldig, hij draagt zijn helm graag (gelukkig) en zit prinsheerlijk voorop aanwijzingen te geven. We hebben het eerste ritje naar de Village er ook al opzitten en dat ging ook prima. Nu moeten we dus uit gaan vinden waar we wel en niet op de fiets heen kunnen, want 1 ding is wel duidelijk, niet alles is hier te fietsen. Of in ieder geval niet met mijn fiets!

Verder geniet Robin ook heerlijk van zijn zandboot. Zodra het mag en kan, wil hij naar buiten om lekker in het zand te gaan spelen. Helemaal goed dus! We hebben zaterdag nog wat extra zakken zand gehaald, dus ze kunnen voorlopig weer vooruit. Ook Amber vindt het namelijk erg leuk om in de boot te spelen, dus het is (over het algemeen) plezier voor twee.

Dit weekend hadden we een lekker thuis weekend. Zaterdag zijn we wel eerst boodschappen gaan doen (onder andere het zand gehaald). 's-Middags zouden Hans en Lien met Kim en Nick gezellig langs komen, maar helaas gooide een kapotte boiler roet in het eten. De klusjesman kreeg het niet gemaakt dus moesten ze wachten op de 'specialist' die helaas pas aan het eind van de middag beschikbaar was. Vandaar dat de afspraak verzet werd naar vandaag. De rest van de dag gebruikt om het gras te maaien (was hard nodig) en nog wat andere klusjes te doen en dat is ook best wel eens een keertje lekker.

Vanochtend kwam Rebekka langs om de spullen voor de school over te dragen. Aangezien zij het nogal druk heeft en ik graag meer wilde gaan doen in de klas, had ik haar afgelopen week een mail gestuurd met het voorstel om het pakket van lesvoorbereidingen, nakijken, bijhouden van de vorderingen, etc., etc. van haar over te nemen. Op die manier krijgt zij misschien wat meer tijd om haar komende vertrek naar Nederland voor te bereiden en krijg ik de kans om er helemaal in te komen en nog gebruik te maken van haar aanwezigheid als 'vraagbaak'. Rebekka vond dit een prima idee, vandaar dat we vanochtend de overdracht hebben gedaan. Marc was met de kids even lekker naar de Village gewandeld om nog een paar boodschapjes te doen en ons de gelegenheid te geven ongestoord te kunnen overleggen, wat erg prettig was. Om een uurtje of één kwamen zij terug en waren wij zo ongeveer klaar, dus hebben we nog even lekker buiten gezeten en verder gekletst onder het genot van een kopje koffie/thee en een broodje.

Een uurtje later kwamen ook Hans en Lien en Kim en Nick gezellig aan en werden er driftig kadootjes uitgewisseld. Niet alleen Amber en Robin, maar ook Kim was jarig geweest en wel op 27 juli, dus op de verjaardag van Amber, erg toevallig dus! Robin kreeg een Scoop-auto (van Bob de Bouwer) en een bellenblaaspistool. Hier is hij vrijwel de hele middag verder zoet mee geweest.
Amber kreeg een heel mooi sieradendoosje met een vlinder erop en een mooie haarborstel met haar naam, waar ze ook heel blij mee was.
Ook ik werd verwend met een mooi opgemaakte schaal voor buiten op de tafel, door Lien zelf gemaakt, erg leuk! Na al die verwennerij hebben we de rest van de middag gezellig buiten gezeten, gekletst en hebben de kids lekker gespeeld. 's-Avonds zijn we lekker met z'n allen een hapje gaan eten bij een steakhouse hier in de buurt, waar wij nog nooit waren geweest. Na deze drukke en gezellige dag waren de kids uiteraard erg moe, dus snel naar bed.

Morgen is het alweer vroeg dag voor Marc, om vijf voor half zes staat de taxi al weer voor de deur om hem naar het vliegveld te brengen. Ik brei er dus ook maar weer een eind aan, dan kunnen wij ook lekker onder de wol kruipen.

Tot slot nog een tweetal leuke foto's van Amber met Nurse Nathalie (de schoolbeer) die donderdag met haar mee naar huis mocht. We zijn naar Indooroopilly geweest, waar de kids een lekkere doughnut hebben gegeten en daarna boeken hebben ingeleverd en uitgezocht bij de bibliotheek. Daar moesten foto's van gemaakt worden voor het verslag voor school en die zijn ook leuk voor op een blog....


Tot de volgende update.


Carmen.

Een heel verhaal weer

Ik moet dit toch eens anders gaan doen.... Inmiddels is er alweer een week verstreken en natuurlijk ook weer een heleboel gebeurd, dus weet ik niet goed waar te beginnen en waar ik wel en niet iets over wil schrijven. Maar goed, ik begin maar gewoon en dan zien we wel.

Thuisgekomen van Moreton Island stonden er zoals eerder gezegd nog een paar kadootjes voor de kids klaar. Robin kreeg een zandbak, maar die moesten we op een ander moment nog in elkaar zetten en ook een heuse kiepauto en een werkbank. Amber kreeg nog een mooie aanvulling op haar inmiddels niet geringe Littlest PetShop collectie. Ook troffen we een berichtje aan van de post, dat er een pakje voor ons was die we op konden komen halen, altijd leuk natuurlijk.

Woensdag ging ik met Amber op stap op zoek naar een fiets, die ze van ons zou krijgen voor haar verjaardag. Helaas lukte het niet bij de fietsenhandel waar we gingen kijken en hadden we niet genoeg tijd om nog ergens anders te gaan kijken, dus dat moest wachten tot de volgende dag. Donderdag heb ik 's-middags eerst wat voorwerk gedaan samen met Robin, zodat we wisten waar naar toe te gaan met Amber na schooltijd om zodanig nog meer teleurstelling te voorkomen (als je dan een fiets krijgt, wil je hem natuurlijk wel nu meteen...... of in ieder geval is dat zo bij Amber). De fietsen hier zijn wel wat anders als in Nederland. Je ziet hier vrijwel alleen mountainbike achtige fietsen of crossfietsen. Aangezien dat laatste niets voor Amber is, werd het dus een mountainbike, maar natuurlijk wel een roze, compleet met versnellingen. Die heb je hier ook wel nodig, dus dat vonden wij geen overbodige luxe.

In Australië is het verplicht om met helm op te rijden, dus meteen een helm aangeschaft. Maar ja, als we samen willen gaan fietsen moeten wij natuurlijk ook een helm op, dus ook voor Robin en mij maar meteen een helm gekocht. Voor de kids vind ik het wel leuk, maar dat ik er ook aan moet.......

Maar goed, ik hoorde dat er een bekeuring van 150 Australische Dollars op staat en dat de politie er streng op controleert, dus helaas. Slecht argument natuurlijk, aangezien het gaat om de veiligheid, maar dat maakt niet dat ik er blij mee ben dat ik er één draag.

Meteen met de nieuwe fiets en helm op de foto.

Vrijdag wilde Amber natuurlijk meteen op de fiets naar school en aangezien zij de enige is uit haar klas die op de fiets naar school komt en er voldoende ruimte is, mag ze hem gewoon in het halletje bij het klaslokaal stallen.

Ook het pakje (wat eigenlijk een flink pak was) hadden we inmiddels opgehaald en werd uiteraard met veel enthousiasme open gemaakt. Het bleek een verjaardagskado voor Amber en Robin. Voor Robin zat er een Scrambler in met afstandsbediening (= één van de auto's uit de Bob de Bouwer films), voor Amber het spel Jenga en voor hen beiden een tennisspel voor in de tuin. Erg leuk dus, zeker omdat het vanuit Nederland geregeld was. Hartelijk dank iedereen!!!!

Tussendoor even een gewoon erg leuke foto van de kids en wat staat er nu achter de kids??? Daarover straks meer.

Aangezien (opa) Harry en (oma) Nel zondag naar huis zouden gaan en ik dan geen oppas meer zou hebben voor de kids als ik ga lesgeven op de Nederlandse School, ben ik de afgelopen weken op zoek gegaan naar een oppas. Via de website http://www.findababysitter.com.au/ (= zoek een babysitter), waar je je op kun abonneren en vervolgens toegang hebt tot een bestand met babysitters, ben ik in contact gekomen met een aantal babysitters die bereid waren om op de kids te passen. Donderdag- en vrijdagmiddag kwamen er twee langs om kennis te maken. De keuze was erg lastig aangezien het allebei erg leuke meiden waren, maar dat is een luxepositie toch? Ik was blij uberhaupt een keuze te hebben. De keuze viel uiteindelijk op Yvonne die dus de komende tijd op dinsdagmiddag op de kinderen zal passen. Maandag kwam ze nog even langs om afspraken te maken en de kids nog eens te zien en gisteren heeft ze voor het eerst opgepast. Aan de verhalen te horen beviel dat prima, Yvonne vond dat het goed was gegaan en van de kinderen hoorde ik ook enthousiaste verhalen. Robin was wel erg blij dat ik weer thuis was, maar dat is hij altijd, gelukkig. Yvonne vertelde mij dat Robin ook best wel wat gezegd had in het Engels, erg leuk om te horen. Wij hoopten ook al dat Robin op deze manier wat beter thuis zal raken in de Engelse taal. Ik ben erg benieuwd.

Harry en Nel zijn inmiddels alweer in Ermelo. De laatste paar dagen hier hebben ze nog wat plekken bezocht die ze graag nog een keer wilden zien (Southbank, Botanische tuin, etc.). Zaterdag gezellig met z'n allen naar de stad. Eerst lekker samen koffie gedronken en daarna gingen de meiden op zoek naar leuke kleding voor Amber (viel nog niet mee, maar uiteindelijk zijn we prima geslaagd, zie de foto als 'bewijs') en aangezien de jongens daar geen zin in hadden, zijn die lekker hun eigen gang gegaan. Daarna met z'n allen heerlijk gegeten bij onze favoriete pizzeria op de Southbank. Helaas was er een Ibis zo brutaal om op Amber haar bord te springen en haar pizza te pikken, daarmee Amber de schrik van haar leven bezorgend. We schrokken eigenlijk allemaal wel aangezien die beesten flink groot zijn. Dat was minder leuk, maar gelukkig had Amber al genoeg gegeten, dus was het verlies van de pizza verder geen probleem. Nog even in de stad rondgelopen en daarna weer terug naar huis. Weer een heerlijk dagje dus.

Zondagochtend wilden we nog even lekker met z'n allen ontbijten, maar een stroomuitval gooide helaas roet in het eten. Geen van de stoppen in de meterkast was uitgeslagen, dus het energiebedrijf gebeld om hulp. Twee uur later kwamen ze om het probleem te verhelpen: de stop bij de paal (of wat daar ook precies zit) was doorgeslagen en moest vervangen worden. Waarschijnlijk hadden we toch teveel dingen tegelijkertijd aan staan. Iets om op te letten in het vervolg. Helaas dus geen ontbijt met lekkere broodjes, maar wel gezellig samen gegeten en nadat de mannen van het energiebedrijf waren geweest, direct in de auto om opa en oma naar het vliegveld te brengen. Het afscheid was weer moeilijk, die zes weken zijn echt omgevlogen. Maar net als de vorige keer staat het volgende bezoek alweer op de kalender, wat het wel wat makkelijker maakt.

We waren niet al te laat thuis, dus besloot Marc de zandbak of eigenlijk zandboot van Robin in elkaar te zetten. Dat vonden de kids uiteraard een erg goed idee. Zie hier het resultaat en zeg nu zelf: het is een erg leuke zandbak toch? De kids zijn er in ieder geval erg blij mee en dat het dan ook nog erg leuk is om te zien, is natuurlijk helemaal goed.

Gisteren ben ik dus weer aan het werk geweest voor de Nederlandse School. Deze keer heb ik ook wat meer lesgegeven, terwijl Rebekka (de juf waarvan ik het ga overnemen) oudergesprekken voerde. Ook Anne Marije (de leerkracht coördinator van de school) was aanwezig, zodat ik ook bij een aantal gesprekken aanwezig kon zijn. Het was een beetje chaotisch, maar wel weer erg leuk. Over de Nederlanse School wil ik graag wat meer vertellen, maar dat bewaar ik voor een volgende posting.

Misschien de volgende update weer iets sneller?? Ik zal het proberen.....

Carmen.