Spannend...

Deze week stond voor een groot deel in het teken van Robin. Afgelopen maandag ben ik met Robin naar een pediatric dentist (speciale kindertandarts) geweest, waar wij naar doorverwezen waren door de 'normale' tandarts.

In het kort gezegd bleek dat Robin 'enamel hypoplasia' heeft, oftewel, tijdens de ontwikkeling van zijn tandjes is onvoldoende glazuur aangemaakt, waardoor zijn tanden onvoldoende op natuurlijke wijze beschermd worden. Zijn kiezen zijn hierdoor zodanig beschadigd dat er nodig iets moest gebeuren. Hij moest naar het ziekenhuis om onder narcose zijn kiezen en tanden waar nodig te laten behandelen.
In eerste instantie zou dit volgende week gebeuren, maar woensdag kreeg ik een telefoontje, dat er een plekje vrij gekomen was op vrijdagochtend. Gisteren ben ik dus met Robin naar het ziekenhuis geweest. Een hele onderneming natuurlijk, helemaal met zo'n kleine knul. Gelukkig was de zorg erg goed en werd er al het nodige gedaan om zowel Robin als mij te begeleiden. De ingreep lijkt goed geslaagd, woensdag gaan we voor controle terug naar de pediatric dentist, maar het ziet er allemaal goed uit en Robin voelt zich al weer een stuk beter.

Tsja, en als je iets dergelijks meemaakt in een week valt de rest er eigenlijk bij in het niet. Wat valt er verder nog te vertellen? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Deze keer dan toch een kort blogbericht?

Het is met de school best druk. Anne Marije gaat volgende week toch echt met zwangerschapsverlof, wat in concreto inhoudt dat ze haar 'laatste' taken als coordinator van de school over gaat dragen aan Danielle (organisatorisch) en mij (onderwijskundig). Wordt ook wel tijd, want ze is al bijna 38 weken zwanger.
Daarnaast is Ilse deze week ook alweer voor het laatst. Zij heeft de afgelopen vier weken de lessen van de middenbouwgroep in Bardon gegeven (in plaats van Anne Marije) en dit ga ik ook overnemen. De komende tijd wordt ik dus weer verantwoordelijk voor de hele Bardon groep, waarbij ik ondersteuning krijg van een onderwijsassistent, Nina. Nina werkt al een paar weken als vrijwilliger bij ons in Bardon, dus die overgang moet vrij soepel kunnen verlopen. Maar goed, het betekent toch dat er weer wat meer werk mijn kant op zal komen.

Morgen is het plan om lekker te gaan shoppen (dat kan hier alle dagen van de week). Ik heb toch echt een jas nodig voor ons tripje naar Frankrijk en Nederland en daarnaast moeten er nog wel wat meer dingen aangeschaft worden, heel vervelend (not)! Nog maar drie weken en dan zijn we alweer in Frankrijk, onvoorstelbaar, wat gaat dat snel. Heel fijn om iedereen straks weer even te zien.

Ik hou het voor nu hierbij. Vast wel weer meer in een volgende update.

Carmen.