The Ghan

Donderdag 12 mei

Weer inpakken… Maar niet voordat we eerst even lekker ontbeten hebben in het hotel. Een van de meiden van de bediening bleek Nederlands te zijn en aangezien zij het erg leuk vond om mede Nederlanders tegen te komen, hebben we even gezellig staan kletsen. Het is overigens opvallend hoeveel Nederlanders wij deze eerste week van de vakantie al tegengekomen zijn, de kinderen kijken er al niet eens meer van op.

Na het ontbijt dus inpakken en daarna uitchecken. Omdat we pas om 12 uur op het station moesten zijn, zijn we nog even Alice ingelopen voor een kopje koffie en wat kleine dingen. Ik bedacht mij namelijk ineens dat wij helemaal geen bagagelabels aan de koffers hebben zitten en aangezien we met de trein zouden gaan en ik geen idee had hoe dat zou gaan met de koffers, leek mij dat wel een goed idee. Even voor 12 uur met de taxi naar het station. Het station was niet heel ver weg, maar inmiddels hadden we 6 stuks bagage en om daar nu een eind mee te gaan lopen.. hmmm toch maar niet.

De trein, The Ghan, stond al op het station toen we daar aankwamen.

Een enorme lange trein, die twee keer per week van Darwin (helemaal in het noorden) naar Adelaide (in het zuiden) rijdt, midden door Australie. Wij stapten dus ongeveer halverwege de reis in voor een nog 24 uur durende rit.

De stoelen bleken zeer royaal te zijn, maar helaas bleek ik achter de kinderen te zitten. Volgens de informatie die ik van tevoren gekregen had, stonden de stoelen tegenover elkaar, gegroepeerd in 4-tallen, maar helaas zit je in deze trein 2 aan 2 achter elkaar.

Nou ja, de kinderen wilden graag naast elkaar zitten en dat ging eigenlijk de hele reis goed. Erg prettig hoor, dat Amber en Robin zulke goede reisgenoten zijn. Ze hebben lekker zitten DS-en en doen zo af en toe een potje Uno. We rijden voor het grootste gedeelte van de tijd door de outback en het uitzicht verandert dus niet spectaculair onderweg.

De snelheid waarmee de trein zich voortbeweegt is niet spectaculair. Heel wat anders dan een hogesnelheidstrein… Ik las ergens dat de gemiddelde snelheid zo’n 85 km per uur is en dat is ook wel te merken. Regelmatig staat de trein ook stil om tsja, waarom eigenlijk?? Geen idee.. In ieder geval niet om mensen in of uit te laten stappen. De trein is voorzien van een restauratiewagon waar je wat te eten en drinken kunt nuttigen. Erg prettig moet ik zeggen. Ook zijn er uiteraard toiletten, maar ook douches en handdoeken die je kunt gebruiken om je wat op te frissen. Om 10 uur werden de lichten in de wagon uitgedaan en dat was maar goed ook. De kinderen hadden denk ik bedacht dat het best leuk zou zijn om de hele nacht op te blijven, maar met de lichten uit en allemaal saaie mensen die gingen slapen, werd dat toch minder leuk en besloten zij ook te gaan slapen. Gelukkig lukte hen dat prima. Ik moet zeggen dat ik zelf nauwelijks geslapen heb, wat mij wel wat verbaasde. De ruimte is royaal, de stoelen kunnen vrij ver naar achteren, maar toch lag ik helemaal niet lekker. Nou ja, dat halen we de komende dagen hopenlijk wel weer in.

Carmen.