Een heel verhaal weer

Ik moet dit toch eens anders gaan doen.... Inmiddels is er alweer een week verstreken en natuurlijk ook weer een heleboel gebeurd, dus weet ik niet goed waar te beginnen en waar ik wel en niet iets over wil schrijven. Maar goed, ik begin maar gewoon en dan zien we wel.

Thuisgekomen van Moreton Island stonden er zoals eerder gezegd nog een paar kadootjes voor de kids klaar. Robin kreeg een zandbak, maar die moesten we op een ander moment nog in elkaar zetten en ook een heuse kiepauto en een werkbank. Amber kreeg nog een mooie aanvulling op haar inmiddels niet geringe Littlest PetShop collectie. Ook troffen we een berichtje aan van de post, dat er een pakje voor ons was die we op konden komen halen, altijd leuk natuurlijk.

Woensdag ging ik met Amber op stap op zoek naar een fiets, die ze van ons zou krijgen voor haar verjaardag. Helaas lukte het niet bij de fietsenhandel waar we gingen kijken en hadden we niet genoeg tijd om nog ergens anders te gaan kijken, dus dat moest wachten tot de volgende dag. Donderdag heb ik 's-middags eerst wat voorwerk gedaan samen met Robin, zodat we wisten waar naar toe te gaan met Amber na schooltijd om zodanig nog meer teleurstelling te voorkomen (als je dan een fiets krijgt, wil je hem natuurlijk wel nu meteen...... of in ieder geval is dat zo bij Amber). De fietsen hier zijn wel wat anders als in Nederland. Je ziet hier vrijwel alleen mountainbike achtige fietsen of crossfietsen. Aangezien dat laatste niets voor Amber is, werd het dus een mountainbike, maar natuurlijk wel een roze, compleet met versnellingen. Die heb je hier ook wel nodig, dus dat vonden wij geen overbodige luxe.

In Australië is het verplicht om met helm op te rijden, dus meteen een helm aangeschaft. Maar ja, als we samen willen gaan fietsen moeten wij natuurlijk ook een helm op, dus ook voor Robin en mij maar meteen een helm gekocht. Voor de kids vind ik het wel leuk, maar dat ik er ook aan moet.......

Maar goed, ik hoorde dat er een bekeuring van 150 Australische Dollars op staat en dat de politie er streng op controleert, dus helaas. Slecht argument natuurlijk, aangezien het gaat om de veiligheid, maar dat maakt niet dat ik er blij mee ben dat ik er één draag.

Meteen met de nieuwe fiets en helm op de foto.

Vrijdag wilde Amber natuurlijk meteen op de fiets naar school en aangezien zij de enige is uit haar klas die op de fiets naar school komt en er voldoende ruimte is, mag ze hem gewoon in het halletje bij het klaslokaal stallen.

Ook het pakje (wat eigenlijk een flink pak was) hadden we inmiddels opgehaald en werd uiteraard met veel enthousiasme open gemaakt. Het bleek een verjaardagskado voor Amber en Robin. Voor Robin zat er een Scrambler in met afstandsbediening (= één van de auto's uit de Bob de Bouwer films), voor Amber het spel Jenga en voor hen beiden een tennisspel voor in de tuin. Erg leuk dus, zeker omdat het vanuit Nederland geregeld was. Hartelijk dank iedereen!!!!

Tussendoor even een gewoon erg leuke foto van de kids en wat staat er nu achter de kids??? Daarover straks meer.

Aangezien (opa) Harry en (oma) Nel zondag naar huis zouden gaan en ik dan geen oppas meer zou hebben voor de kids als ik ga lesgeven op de Nederlandse School, ben ik de afgelopen weken op zoek gegaan naar een oppas. Via de website http://www.findababysitter.com.au/ (= zoek een babysitter), waar je je op kun abonneren en vervolgens toegang hebt tot een bestand met babysitters, ben ik in contact gekomen met een aantal babysitters die bereid waren om op de kids te passen. Donderdag- en vrijdagmiddag kwamen er twee langs om kennis te maken. De keuze was erg lastig aangezien het allebei erg leuke meiden waren, maar dat is een luxepositie toch? Ik was blij uberhaupt een keuze te hebben. De keuze viel uiteindelijk op Yvonne die dus de komende tijd op dinsdagmiddag op de kinderen zal passen. Maandag kwam ze nog even langs om afspraken te maken en de kids nog eens te zien en gisteren heeft ze voor het eerst opgepast. Aan de verhalen te horen beviel dat prima, Yvonne vond dat het goed was gegaan en van de kinderen hoorde ik ook enthousiaste verhalen. Robin was wel erg blij dat ik weer thuis was, maar dat is hij altijd, gelukkig. Yvonne vertelde mij dat Robin ook best wel wat gezegd had in het Engels, erg leuk om te horen. Wij hoopten ook al dat Robin op deze manier wat beter thuis zal raken in de Engelse taal. Ik ben erg benieuwd.

Harry en Nel zijn inmiddels alweer in Ermelo. De laatste paar dagen hier hebben ze nog wat plekken bezocht die ze graag nog een keer wilden zien (Southbank, Botanische tuin, etc.). Zaterdag gezellig met z'n allen naar de stad. Eerst lekker samen koffie gedronken en daarna gingen de meiden op zoek naar leuke kleding voor Amber (viel nog niet mee, maar uiteindelijk zijn we prima geslaagd, zie de foto als 'bewijs') en aangezien de jongens daar geen zin in hadden, zijn die lekker hun eigen gang gegaan. Daarna met z'n allen heerlijk gegeten bij onze favoriete pizzeria op de Southbank. Helaas was er een Ibis zo brutaal om op Amber haar bord te springen en haar pizza te pikken, daarmee Amber de schrik van haar leven bezorgend. We schrokken eigenlijk allemaal wel aangezien die beesten flink groot zijn. Dat was minder leuk, maar gelukkig had Amber al genoeg gegeten, dus was het verlies van de pizza verder geen probleem. Nog even in de stad rondgelopen en daarna weer terug naar huis. Weer een heerlijk dagje dus.

Zondagochtend wilden we nog even lekker met z'n allen ontbijten, maar een stroomuitval gooide helaas roet in het eten. Geen van de stoppen in de meterkast was uitgeslagen, dus het energiebedrijf gebeld om hulp. Twee uur later kwamen ze om het probleem te verhelpen: de stop bij de paal (of wat daar ook precies zit) was doorgeslagen en moest vervangen worden. Waarschijnlijk hadden we toch teveel dingen tegelijkertijd aan staan. Iets om op te letten in het vervolg. Helaas dus geen ontbijt met lekkere broodjes, maar wel gezellig samen gegeten en nadat de mannen van het energiebedrijf waren geweest, direct in de auto om opa en oma naar het vliegveld te brengen. Het afscheid was weer moeilijk, die zes weken zijn echt omgevlogen. Maar net als de vorige keer staat het volgende bezoek alweer op de kalender, wat het wel wat makkelijker maakt.

We waren niet al te laat thuis, dus besloot Marc de zandbak of eigenlijk zandboot van Robin in elkaar te zetten. Dat vonden de kids uiteraard een erg goed idee. Zie hier het resultaat en zeg nu zelf: het is een erg leuke zandbak toch? De kids zijn er in ieder geval erg blij mee en dat het dan ook nog erg leuk is om te zien, is natuurlijk helemaal goed.

Gisteren ben ik dus weer aan het werk geweest voor de Nederlandse School. Deze keer heb ik ook wat meer lesgegeven, terwijl Rebekka (de juf waarvan ik het ga overnemen) oudergesprekken voerde. Ook Anne Marije (de leerkracht coördinator van de school) was aanwezig, zodat ik ook bij een aantal gesprekken aanwezig kon zijn. Het was een beetje chaotisch, maar wel weer erg leuk. Over de Nederlanse School wil ik graag wat meer vertellen, maar dat bewaar ik voor een volgende posting.

Misschien de volgende update weer iets sneller?? Ik zal het proberen.....

Carmen.